به گزارش آخرین نیوز به نقل از جام جم ورزشی ، فضای ورزشی بانوان در شهرهای مختلف با یکدیگر تفاوت دارد. پیش از این به سرانه های ورزشی شهرهای مختلف اشاره شده بود و اینکه سرانه ورزشی در نظر گرفته شده برای بانوان پایین تر از حد استاندارد جهانی است. سرانه ورزشی در برخی از شهرها به کمتر از 50 سانتی متر می رسد این در حالی است که این میزان حتی یک پنجم استاندارد جهانی هم نیست.

اما اینبار بدون در نظر گرفتن آمار و ارقام نگاهی اجمالی به شرایط باشگاه های ویژه بانوان خواهیم داشت. باشگاه هایی که با عنوان بانوان کار می کنند تا چه اندازه در رفع نیازهای ورزشی بانوان موفق هستند؟ این باشگاه ها چقدر فضا در اختیار بانوان قرار می دهند و چقدر بهره وری و کارایی لازم را دارند؟ پاسخ به این سوالات چندان امیدوار کننده نیست...

پشیمانی پس از چند جلسه

اینجا باشگاهی است که در دو نوبت صبح و عصر بانوان تمرینات آمادگی جسمانی و ایروبیک انجام می دهند. یکی از افرادی که اینجا ثبت نام کرده از قضا همکار ماست و پس از تنها دو جلسه ورزش کردن را کنار می گذارد و ترجیح می دهد دیگر به باشگاه نرود. دلیلش هم چیزی نیست جز فضای بسیار محدود. او می گوید: «در حین تمرین کردن آنقدر فضا محدود بود که مدام به هم می خوردیم آن هم در حالی که در حالت نشسته و در جا تمرین می کردیم ، اگر می خواستیم بدویم و یا فعالیت های بیشتری داشته باشیم که اوضاع هم بدتر می شد. » اما او نخستین فردی نیست که با این معضل روبرو می شود. بسیاری از زنان مراجعه کننده به باشگاه های ورزشی پس از چند جلسه پشیمان می شوند. ورزش کردن به دلیل کمبود امکانات برای بانوان بسیار سخت است. تحمل کردن شرایط بد باشگاه ها و ورزش کردن معمولا بازدهی مثبتی ندارد.

میترا پیمانی کارشناس تربیت بدنی و مربی آمادگی جسمانی در این رابطه به جام جم آنلاین گفت: «بدیهی ترین و ابتدایی ترین شرط ورزش فضای آن است. اگر فضای ورزشی وجود نداشته باشد چگونه می توان ورزش کرد؟ اگر فضایی که برای ورزش کردن در نظر گرفته شده باشد کافی نباشد آنگاه نتایجی معکوس به دست می آید.» وی افزود: «استاندارد نبودن فضای لازم برای ورزش کردن آسیب دیدگی هم رقم می زند که این به نوبه خود عاملی بازدارنده برای ورزش کردن است. همین عوامل بازدارنده است که در میان بانوان مشکلاتی همچون فقر حرکتی و چاقی را رقم می زند. »

جایی برای افراد باردار و معلول نیست

ورزش کردن حق همه است. زن و مرد هم ندارد. در این میان افراد ناتوان و معلول هم می توانند به فراخور شرایط بدنی خود ورزش کنند. زنان باردار هم در صورت تایید پزشک خود می توانند فعالیت های ورزشی پیش از بارداری خود را ادامه بدهند اما شرایط برای همه این افراد مهیا است؟ مسلما خیر. همین اکنون هم برای افراد سالم مشکلات زیادی وجود دارد. پیمانی در این رابطه نیز گفت:« متاسفانه امکانات خاصی برای ورزش کردن زنان باردار وجود ندارد. در واقع در باشگاه های ورزشی بانوان جا و امکاناتی مجزا برای بانوانی که باردار هستند وجود ندارد. افراد معلول نیز در باشگاه ها کاملا نادیده گرفته شده اند ، این در حالی است که در کشورهایی همانند آلمان و نروژ باشگاه هایی مختص به ورزشکاران معلول وجود دارد.»

اسفناک ترین شرایط ممکن

ویژگی های مشترک باشگاه های مختص به بانوان را می تواند در این چند مورد خلاصه کرد: بوی نامطبوع باشگاه ها، فضای محدود، مربیان نه چندان حرفه ای، امکانات نازل و خارج از استانداردهای ورزشی، لوازم ورزشی معیوب و فضای غیر بهداشتی. اما چه کسی به این اوضاع نظارت می کند؟ آنطور که اوضاع باشگاه ها نشان می دهد نظارت ها کافی است. البته شاید نظارتی هم باشد اما وقتی مشاهده می شود بودن همین شرایط اسفناک بهتر از نبودن آن است بنابراین ترجیح داده می شود باشگاه ها با همین امکانات کم به کار خود ادامه بدهند. البته ادامه دادن با همین شرایط برای بانوان اصلا مناسب نیست. کسی چاره ای اساسی دارد؟ پاسخ به این سوال منفی است، اگر غیر از این بود اکنون باشگاه ها زنان علاقه مند بیشتری را به خود جلب کرده بودند....