پری صابری (۱۳۱۱-) کارگردان تئاتر، نمایشنامه نویس و نویسنده رمان اهل کرمان است. او گروه تئاتر پازارگاد را ایجاد کرد و تالار مولوی را در تهران تاسیس کرد.صابری نشان لژیون دونور فرانسه را در سال ۲۰۰۴ دریافت کرد.
پری صابری پس از پایان دوره متوسطه برای ادامهٔ تحصیل در رشته سینما و تئاتر به پاریس رفت. در دوران دانشجویی فیلم کوتاهی درباره یکی از رباعیات خیام ساخت که به عنوان بهترین فیلم دانشجویی ۱۹۵۴ در فرانسه برگزیده شد. پس از آن، در سال‌های ۱۹۵۵-۸ در مکتب تانیا بالاشوا Tania Balashova تئاتر آموخت و پس از مدتی که برای مطالعه در اسپانیا به سر بُرد در ۱۳۲۴ به ایران بازگشت.
صابری در بازگشت به ایران گروه تئاتر پازارگاد را ایجاد کرد. هم‌چنین در سال‌های ۱۳۴۷-۵۷ مدیر فعالیت‌های فوق برنامه دانشگاه تهران بود و تالار مولوی را در تهران تأسیس کرد. او نمایشنامه کرگدن اوژن یونسکو را دو مرتبه (پس از ترجمه جلال آل احمد) به پارسی ترجمه کرد و حمید سمندریان در ۱۳۵۰ آن را در دانشگاه تهران بر صحنه برد. این نمایشنامه را بعدها احمد کامیابی مسک با نام «کرگدن‌ها» ترجمه و چاپ کرد.
پری صابری
او پس از انقلاب ۱۳۵۷ به خارج از ایران رفت. در این سال‌ها نمایشنامه «من از کجا، عشق از کجا» را درباره زندگی فروغ فرخزاد نوشت و در ۱۹۸۱ در لس‌آنجلس اجرا کرد که بسیار موفق بود. سپس آن را به انگلیسی در جشنواره هنری بازی‌های المپیک اجرا کرد که هم‌چنان با استقبال مواجه شد. سپس تصمیم به بازگشت به ایران گرفت.
در ایران ابتدا با برخوردهای خوبی مواجه نشد اما کم‌کم فعالیت تئاتری خویش را از سر گرفت و نمایش‌های «من به باغ عرفان» دربارهٔ زندگی سهراب سپهری و «هفت شهر عشق» را با الهام از عطار نیشابوری به صحنه برد. در پی این موفقیت‌ها، آثار دیگری را نوشته و کارگردانی کرد که به گفته خودش نمایش «شمس پرنده» درباره مولوی از بهترین کارهایش است.
«شمس پرنده» و «اسطوره سیاوش» دو نمایشی است که پری صابری در تالار یونسکوی پاریس به روی صحنه برد. نشان شوالیهٔ کشور فرانسه به پری صابری داده شده‌است.
با فعالیت های پری صابری در زیر آشنا شوید :
نمایش:
نویسنده، کارگردان:
"من به باغ عرفان"؛1367
"رستم و سهراب" تهران، تالار وحدت؛ 1376-1377
"آنتیگونه" تهران، تالار وحدت، 1379
"یوسف و زلیخا" تهران، تئاترشهر، سالن اصلی؛1381
"رند خلوت نشین" تهران، تئاترشهر، سالن اصلی؛138٠
"سوگ سیاوش"؛بیست و دومین جشنواره بین اللملی تئاتر فجر؛1382- پاریس؛1383
"شمس پرنده" تهران، تالار وحدت؛1378 ـ 1377 ایران؛ 1379 پاریس؛ 1383 ایتالیا؛384 ایران؛ 1386
"لیلی و مجنون"؛1386- دوبی؛1387
"رستم و اسفندیار" تئاترشهر 1389
"رستم و اسفندیار" تاجیکستانن 1390
"شمس پرنده" تالار وحدت 1390
نویسنده، کارگردان، طراح صحنه:
"بیژن و منیژه" تهران، تالار وحدت؛1375
"هفت شهر عشق" تهران، تالار وحدت؛1374- هند؛1375
"من از کجا عشق از کجا؟" تهران، تئاترشهر، سالن اصلی؛ 1383
کارگردان، طراحی صحنه:
"بدی دنیا را گرفته" (ژاک ادیبرتی)؛1344
"مرغ دریایی" (آنتوان چخوف)؛1343
"امشب از خود می‌سازیم" (پیراندللو)؛1348
کرک هویج" (ژول رونار)
"شش شخصیت در جستجوی نویسنده(2)" ایران؛1342- 1352
"دایی وانیا" (چخوف)؛1370
"آنتیگون"1349- ایتالیا1379- ایران1380
"باغ وحش شیشه‌ای" (تنسی ویلیامز) ایران؛ 1983 – پاریس؛1983 – ایتالیا؛ 1984 ایران؛ 1986
کارگردان:
"یرما" (لورکا)؛1347
"جزیره بزها"
"شش شخصیت در جستجوی نویسنده“،ایران، 1379 – پاریس، 1383 – ایتالیا، 1384 – ایران؛ 1386
طراحی صحنه:
"کرگدن" (حمید سمندریان)
"نگاهی از پل" (حمید سمندریان)
بازی:
"باغ وحش شیشه‌ای"(حمید سمندریان)
"مرده‌های بی‌کفن و دفن"
نمایشنامه :
نویسنده:
"بابا نشاط"
"سوگ سیاوش"؛ 1382
لیلی و مجنون"؛1386
"مرغ باران"
"باغ عرفان"
"مصدق در آینه تاریخ"
"هفت شهر عشق"
ترجمه:
"آنتیگون" (ژان آنوی)
"کرگدن" (اوژن یونسکو)
"امشب از خود می‌سازیم" (لوئیجی پیراندللو)
"شش شخصیت در جستجوی نویسنده" (لوئیجی پیراندللو)
"یرما"(گابریل گارسیالورکا)
"جزیره بزه" (هوگوبتی)
"کرک هویج" (ژول رونار)
"آمده یا چطور از شرش خلاص شویم" (اوژن یونسکو)
"عیار شوریده" (وردی اپرا)
"مرغ دریایی" (آنتوان چخوف)
"باغ آلبالو" (آنتوان چخوف)
"دایی وانیا" (آنتوان چخوف)
"ایوانف" (آنتوان چخوف)
"مجلس رقص دزدان" (ژان آنوی)
"خمره" (لوئیجی پیراندللو)
"آتش افروزها" (ماکس فریش)
"کالیگولا" (آلبر کامو)
"مرده‌های بی‌کفن و دفن" (ژان پل‌سارتر)
"در بسته یا جلسه سری" (ژان پل‌سارتر)
"باغ وحش شیشه‌ای" (تنسی ویلیامز)
"بدی دنیا را گرفته" (ژاک اودیبرتی)
"درس" (اوژن یونسکو)
"بیدر من و آتش افروزها" (ماکی فریش)
"هویچ فرنگی" (ژول رنار)
رمان
نویسنده:
"اطلسی"
"در اندرون من خسته"
"لیلا در نصف جهان"
"مرغ سحر"
"آسمان با من بود"
"طاووس مست"
"بابا نشاط"
"باغ دلگشا" در دست چاپ 1391
جوایز:
دریافت de la meilleure mise en scene؛1367
دریافت تئاتر فجر؛1368
دریافت تقدیر نامه از وزیر فرهنگ و هنر ایتالیا؛1381
دریافت تئاتر فجر؛1382
دریافت نشان ابوعلی سینا،یونسکو؛1383
دریافت نشان و لقب شوالیه هنر و ادبیات، از طرف وزیر فرهنگ و ارشاد فرانسه،1383