این آقاى فتوره چى هم پدیده جذاب و با نمکیه ها. قصدم دفاع از عملکرد هنرى و اجتماعى زن داداشم نیست، که اتفاقاً از بس نظراتمون با هم مخالفه که به من میگه خواهر شوهر... میخواستم بگم که آخه اون نقد بود که تو کردى؟ آخه چرا فکر کردى استفاده از صنایع ادبى قلمبه هر مطلب خاله زنکى رو تبدیل به نقد میکنه و تو رو تبدیل به روشنفکر؟ همونقدر که هیچ نقاشى بدى با قاب خوب تبدیل به اثر هنرى نمیشه یا هیچ کود حیوانى با زرورق طلا شکلات نمیشه، مطلب تو هم با اون ادبیات فاخر تبدیل به یه نقد ارزشمند نمیشه. آخه سلیطه حکومتى؟ خوک؟ چربى؟ اونم توى یه نقد در مورد میانمایگى؟ اصلاً چطورى تونستى این واژه هاى چاله میدونى رو با اون ادبیات ترکیب کنى؟ انصافاً کار سختیه، ولى خوب نقد نیست. همونطور که اگه کسى بخواد مطالب تو رو نقد کنه خوب نیست که به کله بى موى تو اشاره کنه. البته من مشکل تو با میانمایگى رو هم خیلى متوجه نشدم. نه این که بخوام بگم میانمایگى پدیده خوبیه ها، خیلى هم بده. ولى خوب از اونجایى که قبلا هم مطالب تو رو خوندم این مقدار تمرکزت روى میانمایگى توجهم رو خیلى جلب کرد. تنفرت از میانمایگى منو یاد تنفر آقاى علیفر از دفاع خطى میندازه. البته شاید خاطره بدى در کودکى از میانمایگان دارى یا از یه میانمایه ضربه بدى خوردى که قصد ندارم وارد مسائل خصوصیت بشم ولى تعدد فعالیت هاى اجتماعى و هنرى ربطى به میانمایگى نداره، مگه این که قبول کنى که تعدد حوزه هایى که خودت در موردشون مطلب مینویسى هم تو رو تبدیل به یه میانمایه میکنه چون تا جایى که من میدونم در مورد هر مبحثى نقد مینویسى و خودت رو صاحب نظر میدونى. البته اگه قصدت نقد و تحلیل نبوده و صرفا میخواستى دیده بشى و مورد توجه قرار بگیرى معذرت میخوام چون کاملا موفق شدى ولى جان هر کى دوست دارى اداى چگوارا در نیار. بابا چهار تا حرف رکیک زدى به یه خانم. همه جاى دنیا به همچین آدمایى میگن لات و اوباش. یهو چى شد که فکر کردى به تنهایى در برابر یک جریان حکومتى وایستادى و قهرمان و آزادى خواهى؟ چه فرقى دارى با اونى که سر کوچه وامیسته به خانما متلک میگه؟ فقط اون بیچاره مثل تو از ژیژک و لاکان و فروید و غیره حرف نمیزنه. به نظرم تو هم بى خیال این ادا بازیا شو و با دل راحت به مزاحمت نوامیست برس چون گذشت اون موقع که بعضیا میتونستن با خوندن چهار تا کتاب فلسفى خودشون رو روشنفکر جا بزنن

به گزارش آخرین نیوز ، قاسمخانی در پست دوم خود اینگونه ادامه داد : 

پ.ن. ١: ببخشید اگه در مطلب قبل شما رو "تو" خطاب کردم. نه که دیدم راحت راجع به بستگان من حرف میزنى گفتم لابد صمیمى هستیم و منم اگه خواستم میتونم در مورد میانمایگى والده گرامیت مطلب بنویسم. پ.ن. ٢: در مورد .....برادر من هم مطلبى نوشته بودى که ترجیح میدم در موردش صحبت نکنم چون انگار بهتر از من اطلاع دارى. پ.ن ٣: عکست رو هم گذاشتم که معروف تر شى