هیجده سال گذشت ... تمام شد ... خوب یا بد ... زشت یا زیبا ... سالهای پر فراز و نشیب و عجیبی بود ...!شاید روزی که به دنیا آمدم ، نه پدر ، نه مادر ، فکر نمیکردند پسر کوچولویشان بخاطر کارش، روز تولد هجده سالگی اش کنارشان نباشد ! اما من هنوز هم همان علىِ کوچکم ... دوست داشتم ایلام بودم و امروز را در اغوش خانواده، و باغچه ی خانه می گذراندم ... اما افسوس که من هم همانند برگ های درختان حیاط، که به واسطه ی پاییز باید از شاخ و برگ ها دل بکنند مجبور به دوری از زادگاه و خانواده ام هستم ... اتفاقات زیادی در این سالها افتاد که باور و قبول کردن بعضی از انها به دشواری تولد یک نوزاد از شکم مادر بود ! اما گذشتند، و امروز همان سختی ها "علی" جدید را به دنیا آورده اند ... من تمامی این اتفاقات پیش از موعد را به فال نیک می گیریم ، و با یاری پروردگارم که در طول این سالها لحظه ای مرا به دست خودم نسپرد ، و همیشه و همیشه و همیشه پشتیبانم بوده ، سعی میکنم فردا آدم بهتری باشم ، می گویند روز تولد آرزو ها برآورده می شوند : تنها آرزوی من از پروردگارم این است که مرا نزد خودش رو سفید کند و از آفت جهل در امان بدارد و آبرویم را تا اخرین دم نگهدار باشد ... "سایه تان مستدام"