تاریخ انتشار: دوشنبه, 28 مهر 1393 ساعت 20:45

جنگل‌هایی در دل آب؛ از "کندی" تا "یوداوالاوه"! + تصاویر

این درختان به طور منطقی نباید آنجا باشند، آنها از روز اول در این وضعیت قرار نداشتند، مانند همه درختان دیگر بودند تا اینکه رودخانه ای به سمتشان آمد و آنها را در خود بلعید و به زیر آب برد.

به گزارش باشگاه خبرنگاران،این درختان به طور منطقی نباید آنجا باشند، آنها از روز اول در این وضعیت قرار نداشتند، مانند همه درختان دیگر بودند تا اینکه رودخانه ای که در نزدیکی آنها قرار داشت عصبانی و خروشان به سمتشان آمد و آنها را در خود بلعید و به زیر آب برد. آنها حالا مجبورند تا ریشه هایشان را در میان گِل، خاک و شن بدوانند به امید اینکه زنده بمانند.

 
دریاچه کندی، قزاقستان
 
دو هزار متر بالاتر از سطح دریا، منطقه ای با 400 متر طول و عمقی که در بعضی نقاط به 30 متر هم می رسد. اینجا دریاچه «کندی» قزاقستان است. شاید مشخصه های ظاهری این دریاچه مانند همه دریاچه های دیگر دنیا باشد اما آنچه در لحظه اول کندی را متفاوت تر و عجیب تر از دیگران در چشم هر بیننده ای نشان می دهد درختانی است که ریشه هایشان را در کف دریاچه دوانده اند اما به گونه ای سر از آب بیرون آورده اند که گویی دکل کشتی هایی غرق شده هستند.
 
دریاچه کندی
 
«کندی» جوانترین دریاچه دنیاست که تنها یک قرن از عمرش می گذرد و زندگی اش را مدیون سیلی است که باعث شست و شوی سنگ های آهکی ولغزش آنها شد تا آبی را که پشت شان پناه گرفته بود به این سمت روانه کنند. کندی متولد شد اما تولدش با مرگ درختانی همراه بود که تنها توانستند نوک خود را از آب بیرون نگه دارند، شاخه هایی خشک که تنها پناهگاهی برای شناگران خسته باشند تا زمانی کوتاه دستان خود را دور شاخه ها حلقه کنند.
 
این دریاچه در فصل های سرد و گرم سال تصاویری متفاوت از خود به نمایش می گذارد. در روزهای گرم تابستان، این دریاچه تصویری از آبی گرم و درختانی سبز را در ذهن بازدیدکنندگانش بر جای می گذارد، در حالی که در زمستان، با سطحی کاملا یخ زده داستانی متفاوت را روایت می کند. با این حال، دوستداران کندی، در زمستان هم از آن دست نمی کشند. روح ناآرام و ماجراجوی غواصان، آنها را به اعماق یخ زده می کشاند و آنچنان فریفته زیبایی مناظر می شوند که سردی آب را فراموش می کنند.
 

 

 
کامپونگ پوک، کامبوج
 
در کشور کامبوج، جنگل شناوری وجود دارد که درخیتان آن سر از آب بیرون آورده اند و نمایی زیبا به دریاچه ای که در آن قرار دارند بخشیده اند. کامبوجی ها از این درختان به خوبی مراقبت می کنند و آنها را موجوداتی قابل احترام می دانند.

 
دریاچه کدو، تگزاس
 
این دریاچه با آن چهره رمزآلودش مأمن درختان سروی است که در آب و نه در خشکی، زنده اند و به حیات خود ادامه می دهند. این دریاچه در مرز تگزاس با ایالت لوئیزیانا قرار دارد و دریاچه ای طبیعی محسوب می شود و مساحتی در حدود 25 هزار جریب زمین را به خود اختصاص داده است.

 
دریاچه بزید، رومانی
 
حدود 25 سال پیش برای جلوگیری از طغیان رودخانه و سرازیر شدن سیل به دره، سدی در نزدیکی روستای بزید کشور رومانی بنا شد اما سد هم نتوانست مقاومت خوبی در مقابل سیل از خود نشان دهد و با خراب شدنش، روستا و باغ های نزدیکش را زیر آب برد. ساکنان ده بعد از اینکه خانه هایشان را از دست دادند مجبوربه نقل مکان به محلی در همان نزدیکی شدند اما درختان نه قدرتی برای رفتن داشتند نه جایی برای ساکن شدن.
 
همانجا ماندند تا پوسیدند. حالا تنه های پیچ خورده شان مانند دستان چروکیده یک پیرزن از آب بیرون زده و صحنه های زیبایی از تضاد پیری و جوانی را خلق کرده اند. این دریاچه هر ساله میزبان گردشگران زیادی است که برای دیدن زیبایی های جنگل زیر آب به این منطقه سفر می کنند.اطراف این دریاچه پر است از فیل هایی که آب بازی می کنند و پرنده هایی که بالای سر آن پرواز می کنند و جنگل زیر آب که زیبایی دو چندانی به دریاچه بخشیده است

 
دریاچه یوداوالاوه، سریلانکا
 

با اولین نگاه به «دریاچه یوداوالاوه» در سریلانکا بیشتر از اینکه حس بودن در کنار یک دریاچه به بیننده منتقل شود، تصویری از یک جنگل انبوه در ذهن شکل می گیرد.اشتباه نکنید، قبل از اینکه این منطقه نام دریاچه یوداوالاوه را تجربه کند جنگلی به همین نام در این منطقه وجود داشت، جنگلی که به خاطر طغیان آب رودخانه، تبدیل به مخزن عمیقی از آب شد.

1420 نمایش

نظر دادن