«شعبون بی‌مخ» در سال 1300 ه.ش در محله سنگلج تهران در یک خانواده پرجمعیت(13 خواهر و برادر) متولد شد. وی طی چهار سال تحصیل در مقطع ابتدایی به سبب شرارت از چندین مدرسه اخراج شد و سرانجام ترک تحصیل نمود.

در جریان وقایع 15 خرداد 1342، جعفری با اوباش همراهش به خیابانها ریختند و به ایجاد رعب و وحشت کردند. حضور او در چنین روزهایی آنچنان زننده بود که وزارت اطلاعات و امنیت کشور خواهان آن بود که هرچه کمتر در محافل ظاهر شود. از دیگر اقدامات وی برگزاری مراسم روضه‏‌خوانی در دهه ماه محرم در تکیه دباغخانه بود که هزینه آن را هرساله از ساواک دریافت می‏کرد.

در جریان مبارزات انقلابیون با شاه، جعفری احساس خطر کرد و به اسرائیل گریخت ولی مجدداً به ایران بازگشت و همزمان با خروج شاه از کشور به ژاپن رفت. از ژاپن نیز به آلمان، اسرائیل، فرانسه، انگلیس و ترکیه رفت.

در ترکیه با گروه ارتشبد آریانا و بر علیه حکومت جمهوری اسلامی به فعالیت پرداخت و دو نامه این ژنرال فراری را برای دو سرکرده رژیم صهیونیستی؛ اسحاق رابین و غوری ناکیس- از ژنرال‌های اسرائیلی و رییس بخش مهاجرت آژانس یهود برد.

آخرین شغل وی، حمل و نقل مشروبات الکلی برای شرکتی در ایالت کالیفرنیا بود و سرانجام در روز ۲۸ مرداد ۱۳۸۵در سالگرد کودتای ۲۸ مرداد در لس آنجلس جان خود را از دست داد.