پرویز پرستویی:درود به شرفتان آتش نشانان عاشق و جان بر کف و غیور.
تسلیت به خانواده‌های آتش‌نشانان عاشق وآرزوی سلامتی برای بازماندگان این سانحه‌ی بزرگ و تلخ...
هادی حجازی‌فر: داریم یکی از دردناک‌ترین لحظات این روزها رو تجربه می‌کنیم. می‌شه گریه کرد. عصبانی شد. فحش داد. دعا کرد. آرزو کرد اما... این واقعیت ماست. بزک کردن تصویرمون فایده نداره. یه ساختمون فرسوده با یه هیات مدیره‌ی پولدار، یک شهرداری و شورای شهر که توان تخریب یه طبقه علاالدین رو ندار... حالا باز هم درباره‌ی برجام حرف بزنید. از حق هسته‌ای شدن. از دلواپسی‌ها. آقایان نه چندان محترم بس کنید، کمی هم به فکر مردم باشید. به فکر حق حیات. به فکر امکانات خدماتی. به فکر فرهنگ‌سازی. به فکر زلزله‌ی احتمالی... خدا به داد دل خانواده‌های آتش‌نشان‌ها برسه. عزای عمومی واقعی رو تجربه می‌کنیم.
لاله اسکندری: فاجعه‌ای تلخ که مردم ایران را عزادار کرد... تلخ‌تر از آن حضور هموطنانی که به دلیل ازدحام مانع از فعالیت‌های آتش‌نشانان عزیز شده‌اند... مسئولان از مردم تقاضا کردند که محل را ترک کنند... تا شاید آن‌ها بتوانند آسیب‌دیدگان را از زیر آوار خارج کنند... بیشتر آسیب‌دیدگان آتش‌نشانان فداکار هستند... کمک کنیم تا بتوانند از این مهلکه جان سالم به در ببرند... الهی آمین
نوید محمدزاده: تسلیت به ایران، به جامعه آتش‌نشان
مصطفی کیایی: خدا به خانواده‌های این قهرمانان رحم کند. همین طور تمام کسبه‌ای که شب عیدشان سوخت و مثل آوار فروریخت. برای سلامتی آتش‌نشان‌ها و مردم زیر آوار دعا کنیم.
بهاران بنی‌احمدی: نوشتن من بین این همه عکس و نوشته‌ی دلخراش هیچ فایده‌ای نداره جز اینکه اندوه قلبی‌ام رو بیان کنم از این غم. از این همه از دست دادن سرمایه‌های انسانی و از این همه بی‌مسئولیتی و بگم بعضی‌ها چقدر شجاع‌اند! چقدر بزرگند... خدا کنه سالم برگردن.
مریم بوبانی: خدایا خدایا به تو پناه می‌بریم. خدایا فقط به مادران رحم کن. به مادرانی که با خون دل این بچه‌ها رو بزرگ کردن.
حسین پاکدل: هیچ چیز نمى‌تواند عمق اندوه این آتش‌نشان‌ها را از آتشى که به جان و تن مردم و همکارانشان افتاد، نشان دهد. چه لحظه‌هاى بهت‌آورى را شاهدیم. انگار هم‌خانه‌ی ماتم شده‌ایم. در پس این چهره‌ها ماییم.