در گوشه آسایشگاههای سالمندان، زنان رنجوری زندگی می کنند که روزگاری سهمی از جوانی و زیبایی داشته اند. اما مادر بودن برای آنها مهمتر بوده یعنی همان نکته ای که به خاطر غفلت ما، آنها را میهمان خانه سالمندان کرده است. فرشتگان خسته هنوز هم مادران این سرزمین اند.