حميد بعيدينژاد، مدير کل اداره امور خلع سلاح و مديرکل سياسي و بينالمللي پس از اجلاس انپيتي که در نيويورک برگزار شد در مطلبي در صفحه اينستاگرامش نوشت:
هيچ چيز مثل طبيعت بعد از يک دوره چند هفتهاي پرفشار کاري آرامشبخش نيست. درختان سبز، برکه آرام و مرغابيهايي که در کنار هم حرکت مي کنند و خط حرکتي آنها روي آب نقش مي بندد. اين عکس پاياني من از سفر نيويورک است.
امروز براي گرفتن يک حس خوب از طبيعت به سنترال پارک اومدم و اين عکس را به يادگار براي شما گرفتم. از آنطرف داشتيم به برگشتنمون و پيوستن به خانواده فکر مي کرديم که به ما گفتند وقتي به وين برميگرديم دور جديد مذاکرات هسته اي در آنجا خواهد بود و بايد براي مذاکرات در وين بمانم. بعد آقايان مي آيند و در عموم سخنراني مي کنند که فلاني وقتي ديروز در نيويورک پشت دوربين از شکست کنفرانس ان پي تي صحبت ميکرد، ناراحتي از چهره اش ميباريد. چون آقايان از چيزي خبر ندارند. نمي دانند ولي بايد بدانند که مذاکرات فشرده طولاني که داشتيم شب و روز و استراحت ما را گرفته بود. پشت ميزها نشستهاند و بي پروا قضاوت ميکنند. اما آقاي عزيز قضاوت خيلي مسئوليت دارد، بالاخره جايي آدم بايد پاسخ بدهد. شما چه جراتي داري، که اينجوري صحبت مي کني. وقتي ديدم که بعضي از نمايندگان محترم بعد از سخنان آقاي دکتر ظريف و آقاي عراقچي باز همان حرفهاي خودشان را منتها اين بار به اين بزرگان نسبت دادهاند، گفتم کجا ميرويم. ببخشيد قرار بود از آرامش صحبت کنيم، آنچه که خيلي کم داريم ولي ازش خيلي حرف ميزنيم. من از صميم قلب از خداوند ميخواهم آرامش را بر دلهاي همه ما و شما حاکم کند تا هم با خودمون آرام باشيم هم آرامش مردم عزيزمان و ديگران را با قضاوتهاي غلط ذهني خودمان بهم نزنيم. خداوند به ما در اين ماه آينده با اين فشارهاي کاري و رواني کمک کند.
هيچ چيز مثل طبيعت بعد از يک دوره چند هفتهاي پرفشار کاري آرامشبخش نيست. درختان سبز، برکه آرام و مرغابيهايي که در کنار هم حرکت مي کنند و خط حرکتي آنها روي آب نقش مي بندد. اين عکس پاياني من از سفر نيويورک است.
امروز براي گرفتن يک حس خوب از طبيعت به سنترال پارک اومدم و اين عکس را به يادگار براي شما گرفتم. از آنطرف داشتيم به برگشتنمون و پيوستن به خانواده فکر مي کرديم که به ما گفتند وقتي به وين برميگرديم دور جديد مذاکرات هسته اي در آنجا خواهد بود و بايد براي مذاکرات در وين بمانم. بعد آقايان مي آيند و در عموم سخنراني مي کنند که فلاني وقتي ديروز در نيويورک پشت دوربين از شکست کنفرانس ان پي تي صحبت ميکرد، ناراحتي از چهره اش ميباريد. چون آقايان از چيزي خبر ندارند. نمي دانند ولي بايد بدانند که مذاکرات فشرده طولاني که داشتيم شب و روز و استراحت ما را گرفته بود. پشت ميزها نشستهاند و بي پروا قضاوت ميکنند. اما آقاي عزيز قضاوت خيلي مسئوليت دارد، بالاخره جايي آدم بايد پاسخ بدهد. شما چه جراتي داري، که اينجوري صحبت مي کني. وقتي ديدم که بعضي از نمايندگان محترم بعد از سخنان آقاي دکتر ظريف و آقاي عراقچي باز همان حرفهاي خودشان را منتها اين بار به اين بزرگان نسبت دادهاند، گفتم کجا ميرويم. ببخشيد قرار بود از آرامش صحبت کنيم، آنچه که خيلي کم داريم ولي ازش خيلي حرف ميزنيم. من از صميم قلب از خداوند ميخواهم آرامش را بر دلهاي همه ما و شما حاکم کند تا هم با خودمون آرام باشيم هم آرامش مردم عزيزمان و ديگران را با قضاوتهاي غلط ذهني خودمان بهم نزنيم. خداوند به ما در اين ماه آينده با اين فشارهاي کاري و رواني کمک کند.