امام خمینی پـس از پیروزی انقلاب در تاریخ دهـم اسفنـد 1357 از تهران به قـم رفتند و تازمان ابتلإ به بیماری قلبی (2 بهمـن 1358) در ایـن شهر بودند. ایشان پس از 39 روز مداوا در بیمارستان قلب تهران، دکتر ایشان اصرار داشت مکان استقرار امام از لحاظ آب‌ و هوایی مناسب باشد و هم بتوانند امام را زیرنظر داشته باشند.

مـوقتا حضرت امام در منزلی واقع در منطقه دربند تهران ساکـن شدند. وقتی سیل عظیم جمعیت از اطراف و اکناف ایران برای ملاقات با امام به دربند می‌آمدند، کل منطقه تجریش مسدود می‌شد. مکانی که امام در آنجا مستقر بودند هم زیردست امام‌زاده قاسم‌(ع) و گلاب دره بود که چند جاده مواصلاتی اصلی از آنجا عبور می‌کرد و به مرکز شهر می‌رسید و با حضور مردم عملا مسیرها بسته می‌شد. این یک مشکل بود. برای همین در مدت کوتاهی که در دربند مستقر بودند حاج احمد آقا را صدا کرده بودند و گفته بودند اگر می‌شود جا را عوض کنند.

سپـس در تاریخ 28 / 2 / 1359 بنا به تمایل خـود به منزلـی محقر متعلق به یکـی از روحـانیـون (حجه الاسلام جمارانـی ) در محله جماران نقل مکـان کـردند و تـا زمـان رحلت در همین منزل ماندند.

منبع: مشرق نیوز