به گزارش آخرین نیوز، سایت گیلان نو نوشت: ماجرا از یازده صبح روز ۱۸ بهمن ماه سال ۱۳۷۶شروع شد. شاید کسی نمیدانست در آن روز که باد شدیدی می وزد، قرار است اتفاقی بیفتد.
در آن روز صدای فریادهای معصومانه دانش آموزان روستای بیجار سر شفت، به آسمان بلند شد.
فریادها رعشه ای بر اندام معلمی انداخت که با از خود گذشتگی درس ایثار و معرفت را نه به دانش آموزان آن کلاس کوچک با بخاری نفتی، بلکه به سرتا سر این کره خاکی چه قصر نشینان و چه حلبی آبادها و چه ... داد.
باد شدیدی شروع به وزیدن گرفت و بخاری نفتی کلاس کوچک روستا را واژگون ساخت.
امیدزاده با تمام وجود بدون اینکه آسیبی به کسی برسد خود را به آتش زد و تا آخرین نفر از دانش آموزان را نجات داد.
اما...
دیگر صدایی از فریادهای دانش آموزان نبود. وقتی که حسن تمام دانش آموزان را از داخل کلاس بیرون آورد، برای حصول اطمینان که کسی در کلاس باقی نمانده باشد، دوباره وارد کلاس شد.
اما ای کاش کسی به این معلم فداکار می گفت؛ نرو. کسی در کلاس نیست. حسن نرو. اما او رفت. صدایی آمد. صدای ریزش بخشی از سقف و بسته شدن درب کلاس، آتش زبانه گرفت، اما درب اتاق دستگیره نداشت. معلم میان آتش خون غلتید.
حسن امیدزاده، فرشته نجات کودکان کلاس دوم مدرسه بیجار سر شفت، به شدت از ناحیه سر، صورت و دست دچار سوختگی شدید شد.
امیدزاده سالها درد و رنج ناشی از سوختگی را تحمل کرد. هرچند که حسن تمام صورت اش در آتش سوخت و دستی برای نوازش و شاید تنبیه از محبت پدر بالاترِ دانش آموزانش نداشت.، اما هیچ چیز از حُسن و جمالش کم نشد که هیچ، بلکه بر زیبایی هایش نیز افزود.
چرا که حسن امیدزاده، زیباترین کلمات هستی یعنی معرفت، انسانیت، ایثار و گذشت را معنا کرد.
سر انجام.شب چهارشنبه ۲۸ تیرماه سال ۱۳۹۱ فرا رسید. خبری در رسانه ها منتشر شد. خبری مبهوت کننده! "آخرین فداکار درگذشت"، "حسن امیدزاده معلم فداکار گیلانی دعوت حق را لبیک گفت"، "اسطوره سرزمین گیلان به ملکوت اعلی پیوست".
در طول ۱۵ سالی که حسن رنج سوختگی را به دوش کشید، چندین بار از وی تجلیل به عمل آمد، نام آن مدرسه را به اسم معلم فداکار تغییر دادند، نشان درجه یک لیاقت را از رییس جمهور وقت دریافت کرد.
اما هیچ کدام اینها برای حسن نه دست شد و نه صورت. اما صورت چون پروانه در آتش سوخته اش زیبا ترین و بالاترین نشان عالم هستی بود.
در آخرین روزهای سال ۹۳ خبری در خروجی خبرگزاری ها درج و به سرعت برق در شبکه های اجتماعی و رسانه ها منتشر شد.
خبری مبنی بر درگذشت حسن امیدزاده!! معلمی که دوسال از پرواز ملکوتی اش می گذرد.
علت انتشار و منشاء این کار مشخص نیست، اینکه چنین اتفاقی سهواً و یا عمداً به وقوع پیوسته بر ما پوشیده است. اما اینکه عنوان شد آخرین معلم فداکار در سکوت خبری رسانه ها درگذشت کمی جای تامل دارد و یقیناً بی ارتباط با ضعیف جلوه دادن عملکرد مسئولان استان نیست.
در همین راستا تحریریه گیلان نو، طی تماسی با عبدالله رنجی رییس آموزش و پرورش شهرستان شفت، جویای ماجرا شد.
وی به خبرنگار ما گفت: "مرحوم امیدزاده در ۲۸ تیرماه سال ۹۱ از دنیا رفت. در همان سال ریاست وقت آموزش و پروش شهرستان و مدیرکل محترم آموزش و پروش مراسمی باشکوه برای ایشان گرفتند."
رنجی افزود: "مراسم سوم، هفتم و چهلمین روز درگذشت زنده یاد امیدزاده با حضور کم نظیر مردم در مسجد جامع شهرستان برگزار شد و امام جمعه موقت هرستان هم بر پیکرش نماز خواند."
رییس آموزش و پرورش شهرستان شفت ادامه داد؛" اولین مراسم سالگرد این معلم فداکار هم با شکوه بسیار برگزار و سال دوم سالگردش نیز یادمانی گرفته شد."
رنجی تصریح کرد: "در دومین سالگرد زنده نام امیدزاده، از آقای فانی وزیر آموزش و پرورش دعوت به عمل آمد که وی به عنوان سخنران اصلی مراسم حضور پیدا کرد."
رییس آموزش و پرورش شهرستان شفت در خاتمه ضمن ابراز تعجب و تاسف به دلیل اخبار منتشره در رسانه ها اظهار داشت؛ " ما همه ساله برای این اسطوره فداکاری و ایثار مراسم یادمان می گیریم، اما دلیل این کار رسانه ها را نمیدانم ولی یقیناً پیگیری های لازم را انجام می دهیم و منشاء، انگیزه، عامل و یا عاملین انتشار این خبر را شناسایی خواهیم کرد."
به ترتیب از راست به چپ: ریزعلی خواجوی(دهقان فداکار) – حسن امیدزاده (معلم فداکار)- پدر شهید حسین فهمیده