به گزارش آخرین نیوز، آبتين تيدره چي‎ در روزنامه ابتکار نوشت:

در کشور ما هرچيزي يک چيز ديگر است، يعني خودش همان چيز است اما يا معنيش را تغيير ميدهيم، يا اسمش را!! يکي از همان چيزها"خصوصي سازي" است. خصوصي سازي در معناي واقعي تغيير مالکيت دولت به بخش خصوصي است، اما از آنجايي که برخي واژه‌ها در جاهاي ديگر، با يک مفهوم غلط معني شده است ما مجبوريم قبل از انجام کار ابتدا معني را اصلاح وبعد بياييم ساز وکار اجرا را فراهم کنيم.

در کشور ما خصوصي سازي مانند جنگهاي چريکي است که بيشتر توسط شبه نظاميان اداره ميشود. اگر بخواهيم يک شرکت دولتي را خصوصي کنيم ابتدا بايد چند شرکت شبه دولتي ايجاد کنيم وبعد در يک اتاق خصوصي به صورت خصوصي شرکت را به بخش نيمه دولتي واگذار کنيم. خب درستش همين است، نميشود که يک شرکت دولتي را يکباره به بخش خصوصي واگذار کرد. ابتدا بايد به شبه دولتي‌ها داد بعداز يک مدتي که محال است اين مدت اتفاق بيفتد به بخش نيمه خصوصي داد وبعد به فضل الهي کل شرکت را خودماني کرد، ببخشيد خصوصي کرد. همه اين فرايند در يک اتاق خصوصي (چيزي شبيه اتاق خواب) انجام ميشود.

ما در امر خصوصي سازي کارهاي بزرگي انجام داده ايم اما بيشتر اين خصوصي سازي ها، يک جوري به دفترچه تامين اجتماعي ختم ميشود، هميشه پاي يک دفترچه درميان است.
خصوصي سازي مانند"ساپورت" عمل ميکند يعني مشابهت‌هايي با ساپورت دارد. ساپورت هم تنگ است وجاي بسيار کمي دارد. خصوصي سازي هم هميشه تنگ است يعني جاي يک عده آدم خاص است. دومين مشابهت ساپورت با خصوصي سازي در جذب کننده بودنش است. ساپورت قابليتهاي فراواني در جذب کنندگي دارد البته يک عده خاص را جذب ميکند(تحقيقات ما نشان داده است که ساپورت در جذب کردن آقايان بسيار موفق بوده است) و خصوصي سازي نيز قدرت جذب بالايي دارد البته براي همه بجز بخش خصوصي واقعي وبيشتر دلسوزاني که دلشان در گرو خدمت است را جذب ميکند که بعضا از افراد صاحب قدرت دولتي هستند.

ساپورت يک مشابهت ديگر با خصوصي سازي دارد که صد البته عاقبت خوشي ندارد وآن اين است که ساپورت يک عده را از راه به در ميکند و ممکن است به فساد کشيده شوند، در خصوصي سازي هم اوضاع برهمين منوال است ممکن است همان خواص را که بسيار خواهان استفاده از رانتهاي دولتي هستند، به عاقبت ناخوشي دچار کند اما اين عاقبت ناخوش بيشتر در مورد ساپورتي‌ها حتمي است اما در مورد خصوصي سازي کم پيش مي‌آيد اين اتفاق بيفتد.

شايد ازما بپرسيد چرا آمديم وشباهتهاي ساپورت با خصوصي سازي را بيان کرديم؟ خب ما از شما يک سوال مي‌پرسيم، چرا که نه؟ ساپورت وخصوصي سازي هر دو راه‌هاي فرار بسياري دارند. همانگونه که خود ساپورت يک پوشش است، خصوصي سازي نيز يک عمل بسيار خوب است اما هردو اينها دارند به نوعي قانون را دور ميزنند، البته لازم به ذکر است بنده خود يکي از مجذوبان ساپورت از بُعد سياسي هستم. آخر همين ساپورت توانست به يک وزير کارت زرد بدهد ونشان ميدهد قدرت بيشتري نسبت به خصوصي سازي دارد، در حالي که خصوصي سازي‌هاي ما؛ هيچ کدامشان مشکل دار نبوده ونيست,بنده همينجا همه چيز را تکذيب وتاييد ميکنم. اغمايتانيم.