شرق نوشت:

وی افزوده است:بسته به اینکه کدام برداشت را داشته باشند، رویکردشان متفاوت خواهد شد. اگر به این نتیجه برسند که امکان شکست‌دادن روحانی وجود دارد، ممکن است به سمت تعدد کاندیدا بروند، البته نه مثل دوره دوم آقای خاتمی که ١٠تا بودند، ولی اینکه در حد دو، سه‌تا کاندیدا داشته باشند که اینها هر کدام بتوانند بخشی از رأی آقای روحانی را بگیرند تا در مرحله اول رأی نیاورد، اگر احتمال موفقیت بدهند، ممکن است به این سمت بروند. ولی اگر احتمال موفقیت ندهند، که تاکنون چنین به نظر می‌رسد، احتمالا جریان اصلی اصولگرایی با یک کاندیدا صرفا برای حضور در صحنه می‌آید؛ چون حتی جریانی که در انتخابات احتمال موفقیت ندهد صحنه انتخابات را هیچ‌وقت ترک نمی‌کند بلکه در انتخابات حضور می‌یابد تا در افکار عمومی فراموش نشود. اگر این‌طور شود، انتخابات دوکاندیدایی می‌شود. کاندیداهای متفرقه دیگری که ممکن است بیایند قطب انتخابات نمی‌شوند، یعنی آن‌قدر مورد توجه قرار نمی‌گیرند که رأی قابل‌توجهی بیاورند و انتخابات سه‌جانبه یا سه‌قطبی شود.