به گزارش آخرین نیوز، گونه‌های مختلفی از آویشنیان در کوهستان‌های ایران می‌روید. در کتب طب سنتی فارسی با نام «حاشا»، «اوشن» و «صعتر الحمیر» نام برده شده است. در مناطق مختلف ایران گونه‌های مختلف ایران گونه‌های مختلف با اسامی محلی متفاوتی شناخته می‌شود از جمله در همدان «آزربه»، در اطراف تهران «آویشن یا آویشم»، در طالقان «زروه»، در آذربایجان و مناطق ترکی زبان «ککلیک اوتی» یا «کاکله اوتی»، و در سایر مناطق «صعتر»، «زعتر»، «اوشن»، «اشمه کوهی»، «سی سنبر» و «سوسنبر» نامیده می‌شود.

شاید برای هم پیش آمده که آویشن را برای در مان یک بیماری دم کرده و خورده باشید اما بهتر است بدانید این گیاه معجزه گر، برای ده ها درمان دیگر که شاید هنوز علائم آن، در بدن پدیدار نشده، دست به کار میشود!

طبع این گیاه از نظر طب سنتی و اسلامی، گرم وخشک است.

ویژگی های خاص：

➖آویشن برای موارد گوناگون مشکلات خانم ها مفید است.
➖تقویت حافظه
➖آشفتگی های ذهنی وروحی
➖تقویت اعصاب
➖ضدسرطان
➖تقویت سیستم ایمنی سرفه های شدید
➖برفک دهان
➖سنگ کلیه
➖ضدمیکروب باکتری قارچ
➖رفع ناراحتی های معده
➖بازکننده ی رگ های قلب
➖رفع واریس
➖تقویت جنسی
➖رفع آلرژی
➖رفع دردمفاصل
➖قوای بینایی
➖رفع چربی خون
➖رفع تشنج
➖رفع یرقان کودکان
➖ضدتب
➖ضدعفونی کننده

و در آخر هم مهمترین ویژگی این گیاه این است که علی رغم بسیاری از داروها، عوارض ندارد!