ایسنا: فقط در یک روز تعطیلی از سه روز تعطیلی هفته‌ گذشته (به مناسبت ولادت امام علی (ع))، تعداد گردشگران ورودی به بافت تاریخی ابیانه را 21 هزار نفر اعلام کردند که نسبت به مدت مشابه سال گذشته حدود 6 هزار نفر افزایش داشته است. به نظر می‌رسد این‌بار به جای خوشحالی برای ورود این همه گردشگر به یک بافت تاریخی، باید بیشتر نگران بود و حتی نسبت به آن اعتراض کرد و هشدار داد. دست‌کم از شش سال پیش صدای بو‌می‌های ابیانه برای ورود این همه گردشگر در یک زمان و بی‌برنامگی‌هایی که از سوی متولیان این حوزه رخ می‌دهد، بلند شده؛ صدایی که حتی تا اتاق حمید بقائی، رئیس وقت سازمان میراث فرهنگی و گردشگری هم رسید و نتیجه‌ آن فقط مطرح شدن دو طرح هادی و تفضیلی برای این روستای تاریخی بود که هنوز هم برای اجرائی شدن با مشکلات فراوانی روبه‌روست.

محمد عادلی، دهیار روستای ابیانه که پیش از این نسبت به حضور روزانه ده هزار نفر در روستای ابیانه معترض بود و به لزوم انجام یک برنامه‌ریزی مناسب برای کنترل ورود گردشگر به این روستا تاکید می‌کرد، این بار حضور 21 میلیون گردشگر در یک روز در این روستا را شوکه‌کننده می‌داند و نسبت به تخریب روزافزون این بافت تاریخی در چنین شرایطی هشدار می‌دهد. وی علاوه‌بر حضور گردشگران در این بافت، ورود حدود 4 هزار خودرو در ابیانه را مشکل دیگری بیان می‌کند که این روستای تاریخی را در وضعیت هشدار قرار می‌دهد. او می‌گوید: هرچند در سال گذشته و در این مناسبت با ورود 15 هزار نفر گردشگر به روستا مواجه شدیم،‌ اما امسال پیش‌بینی ورود این تعداد گردشگر را نداشتیم، به گونه‌ای ما نسبت به ورود این تعداد گردشگر غافلگیر شدیم،‌ما احتمال ورود این همه گردشگر را نداده بودیم.

عادلی با اشاره به تعطیلات پیش رو در هفته‌ی آینده نیز اظهار می‌کند: به علاقمندان بازدید از این روستای تاریخی پیشنهاد می‌کنم برای این‌که چیزی از دیدن این روستا عایدشان شود و بتوانند زیبائی‌های آن را درک کنند، در بهترین حالت در روزهای وسط هفته به این روستا بیایند. دهیار روستای تاریخی ابیانه کنترل حضور گردشگران در این روستا را کاری می‌داند که فقط از عهده‌ی فرمانداری، استانداری یا میراث فرهنگی بر می‌آید و طرح خود برای ایجاد سایتی که تورها و افراد به صورت انفرادی در صورت تمایل به حضور در این روستا در آن ثبت‌نام کنند تا تعداد حضور گردشگران در این روستا در یک روز کنترل شود را تکرار می‌کند.

وی همچنین از حضور «استرکیش لاروش»،‌ مدیر کل دفتر یونسکو در ایران و فرهاد عزیزی، مدیر پایگا‌ه‌های ملی و جهانی در همان روز در ابیانه خبر می‌دهد. عباس شاکری‌زاد ابیانه،‌رئیس انجمن خانه‌ی مردم ابیانه نیز در این زمینه می‌گوید:‌ مهمترین مساله حجم بیش از اندازه‌ی ورود گردشگر به این روستاست،‌ چون این روستا اصلا تحمل چنین جمعیتی را ندارد. این بومی ابیانه با شوکه خواندن این تعداد گردشگر ورودی به ابیانه در یک روز می‌افزاید:‌ هر چند نتوانستیم امکانات و خدمات مناسبی برای گردشگران ورودی تهیه کنیم، با این وجود حتی اگر از میزان ورودی گردشگران هم اطلاع داشتیم، تهیه‌ی امکانات در حد 21 هزار نفر برای ابیانه مشکل ایجاد می‌کرد.

او نبود فضای عمومی برای ارائه‌ی خدمات و امکانات به گردشگران و بروز ترافیک در سطح روستا را از جمله مشکلات برای این روستای تاریخی می‌داند و می‌گوید: فقط دهیاری روستا نمی‌تواند این مشکلات را برطرف کند، مسئولان محلی و استانی هم باید به فکر راه‌حل باشند. روستای ابیانه در 40 کیلومتری شمال غربی نطنز، در دامنه کوه کرکس قرار دارد و یکی از بلندترین نقاط مسکونی در ایران است. این روستا که دارای مناظر طبیعی، آب و هوای خوش و موقعیت طبیعی مساعدی است به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی متنوعش از روستاهای استثنایی کشور است. این روستا 30 مرداد 1354 در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.