به گزارش اخرین نیوز، حسين شريعتمداري در ستون يادداشت روز روزنامه کيهان که صبح چهارشنبه منتشر خواهد شد در مطلبي با عنوان "نوشته اي که خوانده نشد ! " نوشته است:
يادداشت دوشنبه نگارنده در ستون «نکته» کيهان با عنوان «کوک کدام ساز؟!» که به واکاوي اخلال دشمن پسند در مراسم 22 بهمن شهر مقدس قم اختصاص داشت، بعد از انتشار بازتاب وسيع و گسترده اي يافت و بسياري از خوانندگان و اقشار مختلف مردم در تماس با کيهان، ضمن محکوم کردن آن رخداد تلخ و سرزنش اخلالگران، از روشنگري به موقع روزنامه درباره پشت صحنه ماجراي ياد شده تقدير کردند که جمع فراواني از علماي روحاني و طلاب علوم ديني از جمله آنها بودند.
در اين ميان اما، تعدادي از تماس گيرندگان که شاهد ماجرا بودند و شماري از کساني که با اخلالگران همراهي کرده بودند نيز، درباره ماجراي مورد اشاره توضيحاتي داشتند که به آن خواهيم پرداخت.
1- تعداد کساني که از سراسر کشور و يا خارج کشور در تماس با کيهان از اخلال در مراسم باشکوه 22 بهمن قم با عنوان اقدامي دشمن پسند و مرموز ياد کرده اند، بيرون از اندازه و شمار است. آنان معتقد بودند که اخلالگران با آبروي نظام بازي کرده و در پي آن بوده اند که جشن بزرگ و دشمن شکن انقلاب را در انظار جهانيان که همه ساله در اين روز به ايران اسلامي دوخته مي شود، مخدوش جلوه دهند.
بسياري از اين طيف، اخلال ياد شده را ترفند مشترک حلقه انحرافي و اصحاب فتنه مي دانستند و ساحت مردم ولايتمدار و شريف قم را دور از اينگونه اقدامات زشت و ناپسند ارزيابي مي کردند که ضمن تاييد اين نظر درباره ماجراي ياد شده اشاراتي خواهيم داشت.
2- طيف دوم از تماس گيرندگان به سه گروه جداگانه قابل تقسيم بودند؛
الف: کساني که آن روز شاهد ماجرا بودند و اخلال در مراسم باشکوه و حساس يوم الله 22 بهمن را به شدت محکوم مي کردند ولي اين توضيح را ضروري مي دانستند که اولاً؛ عوامل ايجاد اخلال را نبايد با توده هاي عظيم مردم ولايتمدار و هوشمند شهر مقدس قم که حضور آنان در تمامي عرصه هاي دفاع از اسلام و انقلاب مثال زدني بوده است، همسو و همراه تلقي کرد و ثانياً؛ تعدادي از کساني که در آن ماجرا با عوامل اخلال همراهي کرده بودند، از ماهيت اين حرکت دشمن پسند با خبر نبوده اند و چنانچه کانون اين اقدام را مي شناختند هرگز با عوامل اخلال همراهي و همزباني نمي کردند.
يکي از اين طيف که شخصيت علمي و انقلابي شناخته شده اي است مي گفت وقتي براي چند نفري که با اين اقدام همراهي کرده بودند درباره پي آمدهاي آن توضيح مختصري دادم و مخصوصاً وقتي به پلاکارد «زنده باد بهار»! که متعلق به حلقه انحرافي است و در صحنه بلند شده بود اشاره کردم، آنان از همزباني با اخلالگران به شدت پشيمان شده و آشکارا احساس فريب خوردگي کردند.
ب: گروه دوم از اين طيف، برخي از کساني بودند که با عوامل اخلال همراهي کرده بودند. اين عده در تماس با کيهان مي گفتند؛ از برخي مواضع رئيس مجلس ناراضي و حتي عصباني بوديم و هنگامي که عده اي عليه او شعار دادند، به گمان اين که آنها نيز فقط انگيزه ابراز مخالفت و نارضايتي از عملکرد رئيس مجلس را دارند، با آنان همصدا شديم ولي بعد از آن که مشاهده کرديم تعدادي از شعار دهندگان به سوي رئيس مجلس مهر و... پرتاب مي کنند و در پي برهم زدن مراسم باشکوه 22 بهمن هستند، متوجه شديم فريب خورده ايم و فرداي آن روز وقتي يادداشت کيهان را که در آن به کلام حضرت آقا استناد شده و آمده بود ايشان هر حرکت تشنج آفرين را با عبارت «قطعاً خيانت به کشور است» توصيف فرموده اند، احساس گناه کرديم.
چند تن از اين طيف اظهار مي داشتند که بعد از پي بردن به خطاي خويش به زيارت حضرت معصومه(س) رفتيم و از شهدا به خاطر گناهي که مرتکب شده و زمينه اي که براي سوء استفاده دشمنان و قاتلان شهداي انقلاب فراهم آورده بوديم، عذرخواهي کرديم.
اين عده از کيهان گلايه داشتند و مي گفتند، خطاي آنها را نبايد به حساب «خيانت» گذاشت و تأکيد مي کردند که هرگز نمي دانستيم دست به چه اقدام دشمن پسندي زده ايم. نکته درخور توجه در اظهارات اين عده که تقريباً از سوي تمامي آنها ابراز شده است اينکه مي گفتند؛ مقصود ما تنبيه کساني بود که ماجراي تلخ يکشنبه مجلس را پديد آوردند و تأکيد مي کردند اگر آقاي ... که مقصر اصلي و آغاز کننده آن ماجراي تلخ بود براي سخنراني آمده بود، از ابتدا به وي اجازه ورود نمي داديم! و البته کيهان به آنان گوشزد مي کرد که در آن صورت هم مرتکب خطاي بزرگ ديگري شده بوديد.
و اما، درباره اظهارات اين برادران بايد گفت؛ در يادداشت کيهان، از بي خبري شماري از همراهي کنندگان با اخلال مورد اشاره نيز به عنوان يکي از 4 گزينه احتمالي ياد شده و تمامي آنان به يک اندازه مقصر تلقي نشده بودند و البته پي بردن اين عده به خطاي خويش را بايد نشانه صداقت آنها دانست.
ج: گروه سوم که تعداد آنها بسيار اندک و کم شمار است، برخي از عوامل و افراد نزديک به حلقه انحرافي بودند. اين عده بلافاصله بعد از ماجراي اخلال در مراسم 22 بهمن شهر مقدس قم، با ارسال پيامک به اين و آن، ضمن استقبال از ماجرا سعي داشتند جرم بزرگ عامل اصلي واقعه تلخ جلسه استيضاح روز يکشنبه را به رئيس مجلس نسبت دهند و اعتراض به لاريجاني را نشانه حمايت از رئيس جمهور قلمداد کنند.
پيامک هايي نظير «يکشنبه انتقام، پاسخي به يکشنبه سياه! دست خدا از آستين مردم بيرون آمد»! و چند پيامک مشابه از سوي افرادي که در حلقه انحرافي به کار گرفته شده اند ارسال مي شد. متن تمامي آنها به وضوح نشان مي دهد، ارسال کنندگان در پي آن بوده اند که اولا؛ جاي مقصر اصلي و آغازکننده ماجراي روز يکشنبه استيضاح را با کسي عوض کنند که اگرچه، آغازکننده نبود ولي در پاسخ به آغازکننده ماجرا تندي غيرقابل توجيه و اهانت آميزي کرده بود.
و ثانيا؛ با فرصت طلبي و به قيمت ايجاد اخلال در مراسم دشمن شکن جشن انقلاب، براي مقصود ناشايسته خود به اصطلاح «سند» بتراشند و- همانگونه که بلافاصله دست به کار شدند- اخلال ياد شده را به حساب حمايت مردم قم از جريان متبوع خود بنويسند!! البته اين نوشته به اندازه اي بي رنگ و ناشيانه بود که خوانده نشد!
3- اشاره به اين نکته نيز ضروري است که بعد از ماجراي يکشنبه استيضاح، علاوه بر مقصر اصلي، برخي از اطرافيان نزديک وي نيز، آن جلسه را چيزي شبيه يک «دوئل» ارزيابي کرده بودند که برخلاف آنچه پيشاپيش طراحي کرده و انتظار داشتند، به شکست سخت آغازکننده ماجرا و مقصر اصلي منجر شده بود.
اخلال در مراسم 22 بهمن قم اقدامي عجولانه بود که براي کاستن از آثار شکننده اين شکست طراحي شده بود که هرچند اين پروژه با صحنه گرداني پشت پرده و مشترک برخي از عوامل حلقه انحرافي و اصحاب فتنه در شهر مقدس قم و آن هم در يوم الله 22 بهمن کليد خورد و شماري از شرکت کنندگان در مراسم را فريب داده و به بازي در ميدان دشمن کشانيد ولي در نهايت از اين ترفند طرفي بسته نشد و پروژه مورد اشاره حلقه انحرافي و اصحاب فتنه بار ديگر با ديوار بلند بصيرت مردم روبرو شده و درهم شکست.
حتي رسانه هاي دشمنان بيروني که از اخلال مورد اشاره ذوق زده شده و خبر آن را به تيتر اول خود تبديل کرده بودند نيز، خيلي زود به ناچيز بودن آن اعتراف کردند و نتوانستند عصبانيت و نگراني خود از عظمت بي نظير راهپيمايي 22 بهمن را پنهان کنند.
4- و بالاخره، اگرچه بسياري از برادراني که در ماجراي اخلالگري روز 22 بهمن شهر مقدس قم به اصل ماجرا پي برده و از اقدام دشمن پسند خود پشيمانند ولي درباره گلايه آنها از کيهان بايد گفت؛ صورت مسئله عوض نشده است و همانگونه که رهبر معظم انقلاب در کلام حکيمانه خود هشدار داده اند «هرکس احساسات مردم را در جهت ايجاد اختلاف به کار گيرد، قطعا به کشور خيانت کرده است».
اين هشدار تغيير نکرده است که استناد کيهان به آن قابل تغيير باشد. و البته همانگونه که در يادداشت کيهان نيز آمده بود، خيانت متوجه کساني است که اخلال آن روز را ايجاد کرده بودند و به يقين حساب کساني که بي خبر از اصل ماجرا وارد صحنه شده بودند از آنها جداست و بديهي است که خطاي آنان هرگز به حساب «خط» منحرفان و فتنه گران نوشته نمي شود و چنانچه از يادداشت کيهان اينگونه برداشت شده باشد، توضيح بيشتري که در اين نوشته آمده است مي تواند نفي شائبه ياد شده تلقي شود و آخر دعوانا، «أن الحمدلله رب العالمين».
يادداشت دوشنبه نگارنده در ستون «نکته» کيهان با عنوان «کوک کدام ساز؟!» که به واکاوي اخلال دشمن پسند در مراسم 22 بهمن شهر مقدس قم اختصاص داشت، بعد از انتشار بازتاب وسيع و گسترده اي يافت و بسياري از خوانندگان و اقشار مختلف مردم در تماس با کيهان، ضمن محکوم کردن آن رخداد تلخ و سرزنش اخلالگران، از روشنگري به موقع روزنامه درباره پشت صحنه ماجراي ياد شده تقدير کردند که جمع فراواني از علماي روحاني و طلاب علوم ديني از جمله آنها بودند.
در اين ميان اما، تعدادي از تماس گيرندگان که شاهد ماجرا بودند و شماري از کساني که با اخلالگران همراهي کرده بودند نيز، درباره ماجراي مورد اشاره توضيحاتي داشتند که به آن خواهيم پرداخت.
1- تعداد کساني که از سراسر کشور و يا خارج کشور در تماس با کيهان از اخلال در مراسم باشکوه 22 بهمن قم با عنوان اقدامي دشمن پسند و مرموز ياد کرده اند، بيرون از اندازه و شمار است. آنان معتقد بودند که اخلالگران با آبروي نظام بازي کرده و در پي آن بوده اند که جشن بزرگ و دشمن شکن انقلاب را در انظار جهانيان که همه ساله در اين روز به ايران اسلامي دوخته مي شود، مخدوش جلوه دهند.
بسياري از اين طيف، اخلال ياد شده را ترفند مشترک حلقه انحرافي و اصحاب فتنه مي دانستند و ساحت مردم ولايتمدار و شريف قم را دور از اينگونه اقدامات زشت و ناپسند ارزيابي مي کردند که ضمن تاييد اين نظر درباره ماجراي ياد شده اشاراتي خواهيم داشت.
2- طيف دوم از تماس گيرندگان به سه گروه جداگانه قابل تقسيم بودند؛
الف: کساني که آن روز شاهد ماجرا بودند و اخلال در مراسم باشکوه و حساس يوم الله 22 بهمن را به شدت محکوم مي کردند ولي اين توضيح را ضروري مي دانستند که اولاً؛ عوامل ايجاد اخلال را نبايد با توده هاي عظيم مردم ولايتمدار و هوشمند شهر مقدس قم که حضور آنان در تمامي عرصه هاي دفاع از اسلام و انقلاب مثال زدني بوده است، همسو و همراه تلقي کرد و ثانياً؛ تعدادي از کساني که در آن ماجرا با عوامل اخلال همراهي کرده بودند، از ماهيت اين حرکت دشمن پسند با خبر نبوده اند و چنانچه کانون اين اقدام را مي شناختند هرگز با عوامل اخلال همراهي و همزباني نمي کردند.
يکي از اين طيف که شخصيت علمي و انقلابي شناخته شده اي است مي گفت وقتي براي چند نفري که با اين اقدام همراهي کرده بودند درباره پي آمدهاي آن توضيح مختصري دادم و مخصوصاً وقتي به پلاکارد «زنده باد بهار»! که متعلق به حلقه انحرافي است و در صحنه بلند شده بود اشاره کردم، آنان از همزباني با اخلالگران به شدت پشيمان شده و آشکارا احساس فريب خوردگي کردند.
ب: گروه دوم از اين طيف، برخي از کساني بودند که با عوامل اخلال همراهي کرده بودند. اين عده در تماس با کيهان مي گفتند؛ از برخي مواضع رئيس مجلس ناراضي و حتي عصباني بوديم و هنگامي که عده اي عليه او شعار دادند، به گمان اين که آنها نيز فقط انگيزه ابراز مخالفت و نارضايتي از عملکرد رئيس مجلس را دارند، با آنان همصدا شديم ولي بعد از آن که مشاهده کرديم تعدادي از شعار دهندگان به سوي رئيس مجلس مهر و... پرتاب مي کنند و در پي برهم زدن مراسم باشکوه 22 بهمن هستند، متوجه شديم فريب خورده ايم و فرداي آن روز وقتي يادداشت کيهان را که در آن به کلام حضرت آقا استناد شده و آمده بود ايشان هر حرکت تشنج آفرين را با عبارت «قطعاً خيانت به کشور است» توصيف فرموده اند، احساس گناه کرديم.
چند تن از اين طيف اظهار مي داشتند که بعد از پي بردن به خطاي خويش به زيارت حضرت معصومه(س) رفتيم و از شهدا به خاطر گناهي که مرتکب شده و زمينه اي که براي سوء استفاده دشمنان و قاتلان شهداي انقلاب فراهم آورده بوديم، عذرخواهي کرديم.
اين عده از کيهان گلايه داشتند و مي گفتند، خطاي آنها را نبايد به حساب «خيانت» گذاشت و تأکيد مي کردند که هرگز نمي دانستيم دست به چه اقدام دشمن پسندي زده ايم. نکته درخور توجه در اظهارات اين عده که تقريباً از سوي تمامي آنها ابراز شده است اينکه مي گفتند؛ مقصود ما تنبيه کساني بود که ماجراي تلخ يکشنبه مجلس را پديد آوردند و تأکيد مي کردند اگر آقاي ... که مقصر اصلي و آغاز کننده آن ماجراي تلخ بود براي سخنراني آمده بود، از ابتدا به وي اجازه ورود نمي داديم! و البته کيهان به آنان گوشزد مي کرد که در آن صورت هم مرتکب خطاي بزرگ ديگري شده بوديد.
و اما، درباره اظهارات اين برادران بايد گفت؛ در يادداشت کيهان، از بي خبري شماري از همراهي کنندگان با اخلال مورد اشاره نيز به عنوان يکي از 4 گزينه احتمالي ياد شده و تمامي آنان به يک اندازه مقصر تلقي نشده بودند و البته پي بردن اين عده به خطاي خويش را بايد نشانه صداقت آنها دانست.
ج: گروه سوم که تعداد آنها بسيار اندک و کم شمار است، برخي از عوامل و افراد نزديک به حلقه انحرافي بودند. اين عده بلافاصله بعد از ماجراي اخلال در مراسم 22 بهمن شهر مقدس قم، با ارسال پيامک به اين و آن، ضمن استقبال از ماجرا سعي داشتند جرم بزرگ عامل اصلي واقعه تلخ جلسه استيضاح روز يکشنبه را به رئيس مجلس نسبت دهند و اعتراض به لاريجاني را نشانه حمايت از رئيس جمهور قلمداد کنند.
پيامک هايي نظير «يکشنبه انتقام، پاسخي به يکشنبه سياه! دست خدا از آستين مردم بيرون آمد»! و چند پيامک مشابه از سوي افرادي که در حلقه انحرافي به کار گرفته شده اند ارسال مي شد. متن تمامي آنها به وضوح نشان مي دهد، ارسال کنندگان در پي آن بوده اند که اولا؛ جاي مقصر اصلي و آغازکننده ماجراي روز يکشنبه استيضاح را با کسي عوض کنند که اگرچه، آغازکننده نبود ولي در پاسخ به آغازکننده ماجرا تندي غيرقابل توجيه و اهانت آميزي کرده بود.
و ثانيا؛ با فرصت طلبي و به قيمت ايجاد اخلال در مراسم دشمن شکن جشن انقلاب، براي مقصود ناشايسته خود به اصطلاح «سند» بتراشند و- همانگونه که بلافاصله دست به کار شدند- اخلال ياد شده را به حساب حمايت مردم قم از جريان متبوع خود بنويسند!! البته اين نوشته به اندازه اي بي رنگ و ناشيانه بود که خوانده نشد!
3- اشاره به اين نکته نيز ضروري است که بعد از ماجراي يکشنبه استيضاح، علاوه بر مقصر اصلي، برخي از اطرافيان نزديک وي نيز، آن جلسه را چيزي شبيه يک «دوئل» ارزيابي کرده بودند که برخلاف آنچه پيشاپيش طراحي کرده و انتظار داشتند، به شکست سخت آغازکننده ماجرا و مقصر اصلي منجر شده بود.
اخلال در مراسم 22 بهمن قم اقدامي عجولانه بود که براي کاستن از آثار شکننده اين شکست طراحي شده بود که هرچند اين پروژه با صحنه گرداني پشت پرده و مشترک برخي از عوامل حلقه انحرافي و اصحاب فتنه در شهر مقدس قم و آن هم در يوم الله 22 بهمن کليد خورد و شماري از شرکت کنندگان در مراسم را فريب داده و به بازي در ميدان دشمن کشانيد ولي در نهايت از اين ترفند طرفي بسته نشد و پروژه مورد اشاره حلقه انحرافي و اصحاب فتنه بار ديگر با ديوار بلند بصيرت مردم روبرو شده و درهم شکست.
حتي رسانه هاي دشمنان بيروني که از اخلال مورد اشاره ذوق زده شده و خبر آن را به تيتر اول خود تبديل کرده بودند نيز، خيلي زود به ناچيز بودن آن اعتراف کردند و نتوانستند عصبانيت و نگراني خود از عظمت بي نظير راهپيمايي 22 بهمن را پنهان کنند.
4- و بالاخره، اگرچه بسياري از برادراني که در ماجراي اخلالگري روز 22 بهمن شهر مقدس قم به اصل ماجرا پي برده و از اقدام دشمن پسند خود پشيمانند ولي درباره گلايه آنها از کيهان بايد گفت؛ صورت مسئله عوض نشده است و همانگونه که رهبر معظم انقلاب در کلام حکيمانه خود هشدار داده اند «هرکس احساسات مردم را در جهت ايجاد اختلاف به کار گيرد، قطعا به کشور خيانت کرده است».
اين هشدار تغيير نکرده است که استناد کيهان به آن قابل تغيير باشد. و البته همانگونه که در يادداشت کيهان نيز آمده بود، خيانت متوجه کساني است که اخلال آن روز را ايجاد کرده بودند و به يقين حساب کساني که بي خبر از اصل ماجرا وارد صحنه شده بودند از آنها جداست و بديهي است که خطاي آنان هرگز به حساب «خط» منحرفان و فتنه گران نوشته نمي شود و چنانچه از يادداشت کيهان اينگونه برداشت شده باشد، توضيح بيشتري که در اين نوشته آمده است مي تواند نفي شائبه ياد شده تلقي شود و آخر دعوانا، «أن الحمدلله رب العالمين».