به گزارش آخرین نیوز به نقل از روزنامه نوآوران ، شرکت کنتورسازی که در چند سال گذشته با مشکل مالی نظیر ناتوانی در بازپرداخت تسهیلات بانکی و پرداخت‌نکردن سود سال‌های گذشته سهامداران مواجه بوده، در واپسین روزهای باقیمانده در سال 1394 با اعلام پیش‌بینی افزایش سود 3000میلیارد ریالی از محل انعقاد قرارداد صندوق‌های فروشگاهی در بودجه 94، همه معامله‌گران بازار سهام را شگفت‌زده کرد؛ شرکتی که از قضا هنوز سود نقدی مجامع عادی سالانه سهامداران خود را در سال‌های قبل، پرداخت نکرده است.
حجم مطالبات سنگین از وزارت نیرو و کسادی بازار مصرف از سوی دیگر باعث شده تا کنتورسازی در هر دوره زمانی با رونمایی از قراردادهای عجیب و غریب از قبیل صادرات کنتور به سوریه، اندکی از نقدینگی مورد نیاز خود را از طریق بورس جمع‌آوری یا دست‌کم از فشار بار بدهی‌های بانکی خود با وثیقه‌کردن سهام بکاهد.
چندی پیش از تعطیل شدن کارخانه کنتورسازی، این شرکت در صورت‌های مالی ارائه شده به سازمان بورس از انعقاد قرارداد نصب صندوق‌های فروشگاهی با حاشیه سود 50درصدی خبر داد اما در نهایت شرکت مجری قرارداد مربوط را با یک شرکت تازه تأسیس دیگر منعقد کرد. اما این دست مشکلات تنها یک ریشه دارد و آن هم قابل پیش بینی نبودن وضعیت اقتصادی ایران است که هر از چند گاهی عده ای را همچون سهام داران کنتورسازی و یا سپرده گذاران موسسه مالی و اعتباری کاسپین را متضرر و حتی ورشکسته می کند.
مصطفی نصراصفهانی کارشناس مسائل اقتصادی در گفت و گو با نوآوران در خصوص پیش بینی پذیری اقتصاد ایران عنوان کرد: در بخش مربوط به لزوم تفکر سیستمی در کتاب «هنر سرمایه گذاری» جمله ای نوشته بودم که یکی از اساتید پیشنهاد حذف آن جمله را داد و اگر درست یادم باشد آن جمله این بود: «در ایران باید به صحت اطلاعات رسمی هم با دیده شک نگاه کنیم». در آن بخش توضیح داده بودم که در ایران هیچ چیز غیر محتمل نیست، مثلا اینکه کسانی در یک قرعه کشی برنده شوند که اصلا در آن شرکت نکرده‌اند، البته الان خوشحالم که به توصیه آن استاد بزرگوار عمل نکردم.
وی با اشاره به زیان دیدن بسیاری از سرمایه گذاران در ماجرای سهام کنتورسازی ایران گفت: بسیاری از سرمایه گذاران بعد از آن که گزارش حسابرسی شده عملکرد سال 1394 شرکت کنتورسازی ایران روی سامانه کدالِ سازمان بورس قرار گرفت، این سهام را به عنوان یک دارائی پرریسک به عنوان جزئی از سبد سرمایه گذاری خود تعریف کردند. بافرض صحت گزارش های رسمی شاید هم تحلیل آن ها درست بود. مطابق آن چه علم اقتصاد اطلاعات می گوید هم منطقا گزارش ها و اطلاعیه های رسمی که توسط ناظرین (از جمله دولت) منتشر می شوند بیشترین قابلیت اعتماد را دارند. آیا باید به شایعه ها بیشتر اهمیت داد یا به گزارشی که توسط یک نهاد معتبر مثل یک شرکت حسابرسی منتشر می شود و توسط سازمان بورس مورد بررسی قرار می گیرد و سپس به صورت رسمی از طرف سازمان ابلاغ می شود؟
در ماجرای شرکت کنتورسازی اما حرفه ای ها و آن ها که رانت اطلاعاتی داشتند به جریان رسمی تن ندادند. خدا می داند چه بازی های پنهان دیگری در کار بوده ( تخلف های دیگرِ مدیران و یا سهم خواهی رقبا یا هر بازی دیگر). اما اتفاقاتی مشابه با ماجرای شرکت کنتورسازی به هرحال این سیگنال را به سرمایه گذار حقیقی می دهد که سازمان توانایی حمایت از حقوق ایشان را ندارد. این سیگنال را می دهد که سرمایه گذاری در بازار سهام از سرمایه گذاری مستقیم، و همچنین از بازارهای رقیب، ریسک بیشتری در پی دارد و این به معنای فراری دادن سرمایه گذاران حقیقی از این بازار است.
از منظر فردی اگر شخصی مسؤولیت انتخاب هایش را به عهده نگیرد امید بهبود انتخاب هایش پائین می آید بنابراین اگر از زیان دیدگان این ماجرا هستید بدانید که مقصر اصلی خودتان هستید اما از نظر اجتماعی، به نظر می رسد سازمان بورس مسؤول کلیه خسارات وارده به سهامداران حقیقی است که با اتکا به نظارت درست سازمان بر شرکتها اقدام به ورود به این سهم کرده بودند.
وی ادامه داد آن چه در عمل اتفاق می افتد این است که مدیران متخلف مجازات سبکی می شوند، احتمالا مجوز شرکت حسابرسی باطل می شود و مسؤولینش از طرق دیگری زندگی عادی شان را خواهند کرد، احتمالا مسؤولین سازمان بورس که در این تخلف شراکت داشته اند هم از قسمتی به قسمت دیگر منتقل می شوند و در این میان سرمایه گذارانی که ضرر دیده‌اند را کسی جبران نخواهد کرد، حداقل کار این است که معاملات از زمانی مشخص به بعد باطل اعلام شوند.
کنتورسازی اولین و آخرین شرکتی نیست که به‌خاطر اشتباهات سازمان سهام دارانش را متضرر می‌کند. مشابه این اتفاق قبلا هم افتاده و اگر بنا باشد همین سیستم نظارتی ادامه پیدا کند باز هم اتفاق خواهد افتاد.