به گزارش واشنگتن‌پست، سفر به کره ماه دروازه‌ای بود به آینده و گذشته بشر. دانشمندان چندین دهه است که با آزمایش روی نمونه‌هایی که از ماه آورده شده است، تلاش می‌کنند به منشاء زمین، حوادث گذشته و احتمالات آینده پی ببرند. اکنون و در آستانه سفر دوباره به ماه، حتی احتمال استفاده از ماه به‌عنوان پایگاه برای سفرهای فضایی نیز مطرح شده است اما تحقیقات تازه از نمونه‌های قبلی، تئوری چند تکه بودن این قمر را مطرح می‌کند.

یک تیم تحقیقاتی خارج از ناسا که پس از چندین دهه امکان دستیابی به نمونه‌های آپولو را به دست آورده، اعلام کرده است که ماه احتمالا از به‌ هم‌پیوستن 20 ماهک یا قمر کوچک زمین طی 100 میلیون سال تشکیل شده است. این نظریه که شکل ابتدایی آن در دهه 1980 میلادی مطرح شده بود، اکنون با کار تازه و ساخت 100 شبیه‌سازی کامپیوتری، به اثبات نزدیک می‌شود. این 1000 شبیه‌ساز، حالات مختلف تئوری را بررسی می‌کند و یکی از نخستین لازمه‌های پذیرش تئوری‌های فضایی هستند.

نظریه فعلی که تقریبا به‌ عنوان نظریه پذیرفته شده مطرح است، عنوان می‌کند که ماه در اثر برخورد یک جرم فضایی بزرگ با زمین به وجود آمده است. در این نظریه 4/4 میلیارد سال قبل، جرمی عظیم به زمین برخورد می‌کند و گرد و خاک و تکه‌های جدا شده از سیاره ما را به مدار می‌فرستد که به‌ عنوان مواد تشکیل دهنده ماه به دور یک هسته جمع می‌شوند.

این نظریه همچنین توجیهی برای محور کج زمین نیز به‌کار می‌رود. اگرچه بنیان این نظریه از نمونه‌های آورده‌شده از ماه نیز استفاده کرده است و تأکید دارد که شباهت زیاد مواد تشکیل‌دهنده خاک ماه با زمین، ناشی از همین اتفاق است اما مشکل بزرگ آن این است که سن نمونه‌های ماه 4/51 میلیارد سال تعیین‌ شده است حال آنکه آن برخورد بزرگ 100 میلیون سال بعد از آن اتفاق افتاده است.

نظریه جدید اگرچه برتری‌های زیادی نسبت به نظریه قبلی دارد و معقول‌تر به‌نظر می‌رسد که 20 قمر مدارگرد زمین با یکدیگر تجمیع شده‌اند و ماه را تشکیل دهند اما مساله زاویه محوری زمین و نحوه این تجمیع را توضیح نمی‌دهد. محققان امیدوارند با نمونه‌هایی که از سفر سال آینده چینی‌ها به بخش تاریک ماه به‌دست می‌آید، بتوانند به برخی از این پرسش‌ها پاسخ دهند.

منبع: آنا