محمد ایمانی نوشت:
یک فعال سیاسی خارج نشین توییت زده:"احمدی‌نژاد و روحانی، به ترتیب در سال ۵ و ۶ ریاست خود سراغ یارانه‌ها رفتند و آقای رییسی قبل از اولین سالگردش. اگر این سیاست که به بدترین شکل و بدون ذره‌ای اعتمادسازی انجام شده پرهزینه شود، رییسی نه فقط به دور دوم نمیرسد بلکه اقتدارش را برای ۳ سال مانده هم از دست میدهد! #پوست_خربزه".
پاسخ چیست؟
آقای رئیسی، هم سرمایه اجتماعی بالا دارد و هم صداقت؛ و هم دلسوز مردم است.
به همین دلیل هم هست که درایت و شجاعت به خرج داد و کاری را که پر ریسک اما به صلاح امروز و فردای کشور است، به انجام رساند.
وقتی دولتمردی مسئولیت شناس باشد و خود را در محضر خداوند ببیند، اصلا به مخیّله اش خطور نمی کند که سال چندم دولت اوست و سرنوشت انتخابات بعدی چه می شود.
مردم هم وقتی این روحیه صداقت و گرو گذاشتن آبرو برای انجام یک مسئولیت بر زمین مانده و اورژانسی را ببینند، اعتماد و محبت شان بیشتر می شود.
فرق ماجرا را می توان در تفاوت رویکرد رئیسی با روحانی دید. روحانی سه سال قبل، فقط به قیمت بنزین دست زد، بی آن که با مردم رو راست باشد؛
اهمیت هم نداد که تدابیر جبرانی را پیش بینی کند. برایش مهم نبود مردم چه می شوند و چه می گویند.
با پوزخند گفت "خود من هم صبحه جمعه باخبر شدم که بنزین گران شده"! و شد، آنچه نباید می شد. دشمن از شکاف میان دولت و مجلس بهره گرفت و شبیخون زد.
اما رئیسی نه یک قلم کالا، بلکه قیمت کالا های اساسی را واقعی کرد؛ و ضمنا یارانه آن را برای مردم کنار گذاشت.
هم صادقانه با مردم حرف زد و اهمیت ماجرا را -بدون پوزخند و توهین به شعور مردم توضیح داد-؛
و هم تدبیری اندیشید که یارانه از جیب رانت خواران، به جیب مردم منتقل شود. مردم هم کنار دولت ایستادند و دشمن را سنگ روی یخ کردند.
رئیسی بر خلاف دو سلف خود در دولت، ملت ایران را با گفتار یا رفتار خود دشمن شاد نکرد.