روزنامه فرامنطقه‌ای رأی‌الیوم نوشت: مسئولان ایرانی تصمیم به ارسال 5 نفتکش بزرگ حامل بنزین را برای کمک به هم‌پیمان مستحکم خود، رئیس‌جمهور ونزوئلا، نیکولاس مادورو گرفتند، که کشورش از کمبود شدید این ماده ضروری به دلیل تحریم‌های آمریکا و تعطیلی پالایشگاه «کاردون»، رنج می‌برد.

دولت ترامپ 4 جنگنده آمریکایی را به منطقه فرستاد، تا از دیگر جنگنده‌هایش پشتیبانی کنند و این مهم، هنگامی اتفاق افتاد که ترامپ از ممانعت از خالی شدن محموله بنزین نفتکش‌های ایرانی در بنادر ونزوئلا- ولو اینکه مجبور به استفاده از قدرت شود- خبر داد.

این نخستین بار نیست که ایران به کمک ونزوئلا می‌شتابد.

در صورت وقوع درگیری در دریای کارائیب (در نزدیکی سواحل ونزوئلا)، ایران عملیات انتقام‌جویانه علیه کشتی‌های آمریکایی حاضر در منطقه خلیج‌فارس را انجام می‌دهد.

اما آیا ما در برابر تکرار حالت تنشی قرار داریم که با توقیف نفتکش ایرانی توسط نیروی دریایی بریتانیا، که در حال حرکت به سمت سوریه بود، به اوج خود رسید؟

بعید نمی‌دانیم که این صحنه بار دیگر تکرار شود، اما این بار در آبهای کارائیب. همانطور که در آن ماجرا، قایق‌های ایرانی نیز به سرعت در یک پاسخ انتقامی، نفتکش بریتانیا را در منطقه خلیج فارس توقیف کردند و تنها پس از آزادی نفتکش ایرانی، از نفتکش بریتانیایی رفع‌ توقیف کردند.

از این رو، در صورتی که نفتکش‌های آن در سواحل ونزوئلا مورد تعرض آمریکا قرار گیرد، هرگز در توقیف کشتی‌های آمریکایی تردید نمی‌کند.

ایران هم‌پیمانان خود را رها نمی‌کند، خواه در سوریه باشند و خواه در آمریکای جنوبی. این کشور ممکن نیست ونزوئلایی را فراموش کند که علیه تحریم‌های آمریکا ایستاد. علاوه بر اینکه هوگو چاوز، رئیس‌جمهور راحل ونزوئلا، در اوج اختلاف با آمریکا، به تهران سفر کرد.

منبع: کیهان