روزنامه آرمان نوشت:

همه جنجال‌ها از یک صبحانه آغاز شد؛ صبحانه‌ای در دفتر عزت‌ا... ضرغامی یعنی رئیس اسبق سازمان صداوسیما.

دو آب معدنی، دو فنجان چای و نان و خلاصه یک میز صبحانه مختصر که در یک سمت آن ضرغامی و در سمت دیگر آن محمدعلی ابطحی نشسته بودند و خبری از یک صبحانه لاکچری نبود. اصلاح‌طلبان در زمان مدیریت عزت‌ا... ضرغامی بر صداوسیما انتقادات زیادی به او مطرح کردند مانند بخش خبری ۲۰:۳۰، مستندهای سیاسی «دیروز، امروز و فردا»، «رو به فردا» و «شناسنامه»، مصاحبه‌های جنجالی با محکومان و بسیاری موارد دیگر و این باور را تقویت کردند که صداوسیما در انحصار جناح رقیب اصلاحات است.

به گزارش آخرین نیوز، در ادامه آمده است؛ اگرچه مخاطب بخشی از این انتقادات شخص عزت‌ا... ضرغامی است اما او پس ازدوران ریاست ۱۰ ساله‌اش بر صداو سیما در سال ۹۳ چنین عنوان کرد: «نادیده گرفتن یک جناح سیاسی بر اساس اهداف صدا و سیما بود.» پس از آن بود که ضرغامی گام در مسیر جدیدی گذاشت و مدیری که به واسطه حضورش در جام‌جم خط قرمزی با سیاست برای خود ترسیم کرده بود، این بار جامه مصلح بر تن کرد که شاید در مسیر‌درصدد تحقق دو هدف بود. نخست نقش‌آفرینی در مسیر وحدت گروه‌های سیاسی و دوم هم اینکه گلایه‌های اصلاح‌طلبان در دوره حضورش در جام‌جم را با رفتارهای جدیدی به دوستی تبدیل کند. اظهارات ضرغامی خارج ازجام‌جم به نحوی بود که برخی تصور کردند اشتباه شنیده یا درخواندن اظهارات او دچار اشتباه شده‌اند مثلا در شرایطی گفت: «کوروش، مرد الهی و به احتمال زیاد همان ذوالقرنین است. او افتخار ملی ماست. باید بین عناصر مشکوک و ضد انقلاب با مردم علاقه‌مند به تاریخ و میراث فرهنگی کشور تمایز قائل شد» که موضع برخی نسبت به کوروش حذف او از تاریخ ایران بود! ضرغامی در دوره‌ای متهم به حمایت از احمدی‌نژاد هم شد اما پس از خروج از جام‌جم عیان شد که دیدگاه او نسبتی با تصورات ندارد و برای اثبات این ادعا باید به این اظهارات او توجه داشت: «در شرایطی که متهم می‌تواند همه دفاعیه و ادعاهای دیگر خود را از طریق فضای مجازی به افکار عمومی منتقل کند، چه فرقی بین دادگاه علنی و غیر علنی هست؟ فکر می‌کنم علنی‌ بودن این قبیل دادگاه‌ها به نفع قوه‌ قضائیه است.»

۲ روایت از یک صبحانه

اما دعوت او از یک اصلاح‌طلب شناخته شده به نام محمدعلی ابطحی اقدامی قابل تامل و هدفمند ارزیابی می‌شود. ضرغامی پس از پایان صبحانه و خداحافظی با ابطحی نوشت: «مصاحبت با آقای ابطحی شیرین و لذت بخش است. اطلاعات فراوان و تجربیات شخصی‌اش برخی خانه‌های خالی پازل ذهنی‌ام را کامل کرد. مثل من معتقد است چهره جمال رهبری در محاق چهره جلال ایشان قرار گرفته است. (مستندات زیادی داشت) در مورد فتنه ۸۸ می‌گوید چون هرگز به مبارزه علیه نظام فکر نمی‌کند سختی دوران حبس برایش مضاعف بود. معتقد بود که بخش زیادی از راهپیمایان ۲۵ خرداد ۸۸ در راهپیمایی حمایت از ولایت در ۹ دی ۸۸ شرکت کرده‌اند. می‌گفت برخی برنامه‌های تبلیغی در مورد حوادث ۸۸، نه تنها اقناع نمی‌کند بلکه لج یک عده را هم در می‌آورد و آنان را تحریک می‌کند. بیانیه مجمع روحانیون مبارز پس از اغتشاشات اخیر را حرکتی صادقانه و به تعبیر من جبران مافات ۸۸ می‌داند. خیلی علاقه‌مند است در ملاقات‌های عمومی رهبری شرکت کند. نمی‌دانم چرا تا به حال انجام نشده است. مردانگی رهبری را بیشتر از خیلی مدعیان چپ و راست می‌داند و معتقد است مردم به ویژه بعد از حوادث سوریه و مخاطرات امنیتی در منطقه بیش از هر زمان دیگری قدر ایشان را می‌دانند. در ماجرای عزل محمد هاشمی رئیس اسبق صدا و سیما توسط آقایان روحانی، جنتی و مرحوم دعاگو و انتصاب محمدجواد لاریجانی و برخورد سریع و قاطع امام در وتوی این تصمیم‌گیری قرائت شیرینی داشت. من هم حرف‌های مهمی داشتم که فکر می‌کنم دانستنش برای او ضروری بود. معتقدم اگر مشابه اعلامیه آقای خاتمی و مجمع روحانیون در سال ۹۶ در سال ۸۸ صادر شده بود، تاریخ به‌گونه دیگری نوشته می‌شد.»

روایت ابطحی اما کمی متفاوت از ضرغامی است چنان‌که نوشت: «آقای ضرغامی مهمانی هدفمند صبحانه هفتگی دارد. راحت و بی‌ملاحظه می‌شود با او حرف زد. به همین دلیل دل تنگمان هرچه اراده کرد، گفت: در مورد فضای مجازی، در مورد دفتر رهبری که تلاش دارند فقط اقتدار ایشان را به نمایش بگذارند و صفات دیگر ایشان که حکایت نگاه مهربانانه ایشان باشد، دیده نمی‌شود. در مورد اتفاقات سال ٨٨ و آنچه بر من رفت و دلایل روز تلخ دادگاه و دستپاچگی و انتقام‌گیری مسئولان در ماجرای ٨٨ و پس از آن، در مورد رفع حصر، در مورد علاقه‌ام به رئیس دولت اصلاحات که او هم علاقه زیادی به ایشان ابراز می‌کرد. در مورد ادبیات مغرورانه مسئولان. در مورد مدیران مادام‌العمر. در مورد دیدار رهبری و خیلی چیزهای دیگر. علیرغم اختلاف نظر‌های سیاسی که هیچ‌کدام را مخفی نمی‌کردیم، آقای ضرغامی با سعه صدر حرف‌های صریح من را گوش کرد و همدلانه در موارد فراوان تایید می‌کرد و بعضی جاها هم نظر مخالفش را ارائه می‌کرد. یقین دارم شهامت انتقال نظرات دیگران به مسئولان را دارد. در بالاتر‌ها اثر کرد که چه بهتر. نکرد هم گفت و شنود راهی است که مسیر جامعه مدنی و اصلاح‌طلبی از آن می‌گذرد.»

در نهایت

نباید فراموش کرد که این گفت‌وگو دراوج طرح بحث گفت‌وگوی ملی صورت گرفته است یعنی زمانی که سران جناح‌های سیاسی کشور به لزوم وحدت بیشتر برای ایرانی بهتر هم نظر هستند اما گروهی پیشقدم نمی‌شود. شاید دعوت ضرغامی از ابطحی برای صرف صبحانه آغازی برای گفت‌وگو میان جریان‌های سیاسی باشد. باید به این نکته هم اشاره شود که برخی از دلواپسان دو جناح هجمه‌هایی را روانه دو شخصیت کردند اما ظاهرا هدف آنها وسیع‌تر و بزرگ‌تر از آن است که پاسخی به این هجمه‌ها بدهند.