محمدجواد حقشناس، فعال اصلاحطلب و عضو شورای شهر تهران در بخشی از یک مصاحبه با خبرگزاری تسنیم پیرامون انتخابات ۱۴۰۰ اظهار کرده است: مهمترین مسئلهای که داریم این است که نامزد انتخاباتی باید بتواند پلی باشد بین خواسته مردم و نظام و این شکاف شکل گرفته را ترمیم کنند. بهترین عنصری که می تواند انتخاب شود فردی است که خواستههای مردم و کارآمدی دنبال کند، اینجاست که سخننو و ایده، کارآمدی و مهارتهای سیاسی فرد کمک کننده هستند.
او تصریح میکند:
"باید بدانیم افراد را برای چه کاری انتخاب میکنیم، اگر بخواهیم به قله توچال برویم، بله قطعاً همه گزینه جوان را پیشنهاد میکنند، اما در مقطعی که باید با بایدن ۷۸ ساله مذاکره کنیم؛ اینجا دیگر توصیه نمیکنیم که جوانی را مسئول این کار کنیم. لذا نباید آدرس غلط بدهیم! "
*این از طنز روزگار ماست که جریانی که مسبب مشکلات مردم و گرانی است و شکست گفتمانش در معرفی کاندیدا بر عالم و آدم آشکار شده اما به جای "عذرخواهی و اشاره به مثبتات رقیب" مشغول تئوریپردازی برای یک رئیسجمهور جدید است!
رئیسجمهور جدیدی که منطقا نمیتواند غیر از همانچه که در دولت آقای روحانی بر سر سفرههای مردم قرار گرفت را در چنته داشته باشد...
نکته جالبتر اما اینست که رجال ستادی اصلاحات هنوز و همچنان با جوانان میانه خوبی ندارند و جالب است که بهانه جدیدشان را لزوم مذاکره با جو بایدن آمریکایی بیان میکنند!
آقای حقشناس البته توضیح نمیدهد که تکلیف مذاکرات پیرمردهای سابق چه شد که پیرمردهای آینده هم با وعده مذاکره قرار است بیایند؟
و روند کرنش ذلیلانه اصلاحطلبان که گویا با توسری و ترور از سوی آمریکا هم مشکلی ندارد؛ دقیقا چه زمانی تمام خواهد شد؟
در عین حال و علیرغم اظهارات حقشناس اما افکار عمومی باید در جریان این حقیقت مهم قرار داشته باشند که چپهای ستادی قصد دارند در صورت ردّ صلاحیت کاندیدای معمّر و پیر خود؛ رفتار تحریمیشان در قبال مجلس یازدهم را در سال ۱۴۰۰ نیز تکرار کنند.
و در صورت ردّ صلاحیت این کاندیدای پیر، اینطور به مردم بگویند که نظام قصد ندارد ما را در ساختار بپذیرد و از همین رو ما هیچ نامزدی در انتخابات نداریم (و در انتخابات شرکت نمیکنیم)
این رفتار شریرانه که هدف آن القای نامشروع بودن نظام اسلامی است؛ در حالت بدبینانه هدف خبیثانهتری را نیز دنبال میکند و آن آمادهسازی زمینههای هجوم نظامی دشمن علیه کشورمان است.
چه اینکه دشمنان ایران مترصد مشاهده یک حاکمیت ضعیف هستند تا وارد اجرائیات نقشههای نظامی علیه کشورمان شوند.
معالوصف بیان این نکته هم ضروریست که اگرچه مشارکت بالا در انتخابات یک امتیاز است اما عامل حیات و قوام انتخابات؛ رعایت مُرّ قانون است و مادام که حاکمیت توانایی برگزاری یک انتخابات قانونی را دارد؛ پس مشروع است.
همانطور که مشروعیت و صلابت نظام اسلامی در جریان انتخابات مجلس یازدهم باز هم اثبات شد و با وجود کاهش مشارکت کسانی از مردم با تشویق اصلاحطلبان؛ اما نمایندگان قانونی ملت انتخاب شدند و امروز نیز در پارلمان ایران مشغول تقنین و نظارت هستند.
ضمن اینکه تا امروز نیز کارنامهای بهتر از پارلمان قبلی بر جا گذاشتهاند.