به گزارش قانون دو دستگي موجود در جنگ سوريه بر هيچكس پوشيده نبود و مخالفت و موافقت با اسد، بيشتر به عنوان يك تابلوي سياسي به حساب مي‌آمد و درگيري كه اين روزها بر سر اين كشور وجود دارد، برگرفته از همان دعواي قديمي محور مقاوت است.
اين موضوع از همان روزهاي اول در جنگ سوريه قابل مشاهده بود و زماني كه بيداري‌هاي عربي-اسلامي منطقه را فراگرفت و ناگهان شعله آن به سمت بازار شام رفت، بسياري مي‌گفتند كه اقدامات نامناسب و غلط سران اين كشور چراغ سبز آشفتگي در سوريه شد.
بيماري سوري
اذعان به لجاجت‌هاي اسد در ميان جنگ چندان به صلاح نبود و ممكن بود اين اقدام به انشقاق ميان گروه‌هاي مختلف تبديل شود ولي روز گذشته خبرگزاري فارس با انتشار مطلبي به بازنشر خاطرات سردارشهيد حسين همداني پرداخت. در اين خاطرات كه برگرفته از رهنمودهاي رهبرمعظم انقلاب به سرلشگر سليماني بود، آمده:« شما نباید برگردید! سوریه مریضی است که خودش نمی‌داند مریض است. باید این مریضی به دولتمردان سوری تفهیم شود. اگر دکتر نمی‌رود، شما ببریدش. خودش به دکتر نمی‌گوید مریضی‌اش چیست؟ شما بگویید چه مشکلی دارد. اگر حاضر نمی‌شود که دکتر برایش نسخه بنویسد، اگر نمی‌رود تا داروی نسخه نوشته‌شده را بگیرد، شما بروید دارویش را بگیرید. دارو نمی‌خورد؟ شما بهش بدهید و نظارت هم کنید که داروها را بخورد تا درمان شود.»
انتشار اين تدابير بعد از روزهايي كه تروريست‌ها حال و روز مناسبي ندارند و هر روز به افول و نابودي نزديك مي‌شوند، هشداري به سران اين كشور و به ويژه بشاراسد است تا در ادامه راه، مسير اشتباه خود را تكرار نكند. مسيري كه سبب شد تا هزينه‌هاي فراواني بر منطقه تحميل شود.
سودها و ضررهاي يك جنگ فرامرزي
اما اين هزينه‌ها با وجود درايت و تدابيري كه در نبرد سوريه صورت گرفت به اندوخته‌هايي مبدل شد كه نمونه بارز آن را مي‌توانيم در حلب مشاهده كنيم. شكست سنگين مخالفان سوريه و پشتيبانان آنان در برابر ائتلاف ايران وروسيه گذشته از منفعت‌هاي مادي كه در بر داشت، سودهاي معنوي فراواني نيز به همراه آورد.
در مورد اين منفعت‌ها و سودها مي‌توان به تعيين تكليف كردن‌هاي ايران در مراودات بين‌المللي براي حل بحران و نيز دور كردن دست آمريكا از ورود مستقيم به سوريه اشاره كرد. آمريكايي كه زماني خود را بازيگردان مسائل مختلف دنيا مي‌دانست در پرونده مهم حلب پاي خود را كنار كشيد و تنها به نظاره كرد. در اين زمينه هافينگتون پست آمريكايي در گزارشي كه در سايت‌نامه منتشرشده، آورده است كه حلب و واگذاري آن به روسيه به عنوان يك هديه محسوب مي شود، ادعايي كه چندان دور از ذهن نيست.
حسادت كلنل‌ها به سردار ايراني
اما اين روزها با توجه به پيروزي بزرگ حلب، به نظر مي‌رسد برخي حواشي نيز پا به ميدان گذاشته است. هافينگتون پست در گزارش خود مي‌نويسد: قاسم سلیمانی برای خجالت زده کردن روسیه در حلب رژه نظامی رفت و ژنرال های روسیه از این موضوع خوشحال نبودند. اما تصمیم گیران در روسیه اعتراض خود نسبت به این موضوع را علنی اعلام نکردند چرا که می دانند تهران به دنابل پاکسازی داعش از عراق و سوریه است.ادعايي كه شايد ناشي از خودخواهي و منفعت‌طلبي روس‌ها مرتبط باشد ولي هيچگاه در روابط استراتژيك طرفين تاثيري نخواهد گذاشت.
ياركشي روسيه
در همين حال و در ادامه همكاري‌هاي منطقه‌اي براي حفظ حلب و احاطه بر سوريه، ولاديميرپوتین «سازمان پیمان امنیت جمعی» را از حل و فصل بحران سوریه با کمک ایران و ترکیه مطلع کرد.
سازمان پیمان امنیت جمعی در سال 1992 با مشارکت کشورهای ارمنستان، بلاروس، قزاقستان، قرقیزستان، روسیه، تاجیکستان، ازبکستان، آذربایجان و گرجستان تشکیل شد و اعضاي آن در سال 2002 تصمیم گرفتند،آن را به یک ائتلاف نظامی تبدیل کنند و اين اقدام پوتين را مي‌توان در راستاي حفظ اقتدار منطقه‌اي خواند كه آنها نيز در صورت امكان به كمك اين ائتلاف سه‌جانبه ايران؛ روسيه و تركيه بيايند.
تجربه گران سوريه
بدون شك اگر كشورهاي درگير در ماجراي سوريه، از اين منجلاب بيرون بيايند، در ادامه تمام تدابير خود را به كار مي‌گيرند تا ديگر دولت‌‌ها و سران كشورهاي منطقه اقدامي را از روي ناداني صورت ندهند وسبب بروز مشكلات فراوان براي ديگران نشوند.
ازسويي نيز امكان دارد با توجه به سياست‌هاي راهبردي ايالات متحده ، خاورميانه به اولويت دوم آمريكا تبديل شود و خاور دور جايگزين مقابله‌هاي زيرپوستي اين كشور شود.